MAHPERİ (Mafya Serisi: 1)

4. Bölüm

Satır arası yorum yapar mısınız 🖤

4. Bölüm: Harabe Ruhlar

"İnan bana, çoğu insanın ruhu bedeninden önce çürür."
.
.
.
.
Aklım enkaz, ruhum harabe.
Göğüsüm sıkışıyor nefes alamıyorum. Sığamıyorum dört duvar aralarına.

Deliriyorum sanırım. Ya da kendimle yüzleşmeye çalışıyorum. Ama tek başıma başaramıyorum.

Aldığım sıcak bir duş sonrası haki rengi dantelli iç çamaşırı takımımı giyinip spor siyah şortumu, siyah yarım atletimi ve üstüne siyah kapşonlu ceketimi alıp evden ağır hareketlerle çıktım.

Sallana sallana yürürken telefonum çaldı. Kimin aradığı umrumda değildi doğrusu. Bu yüzden duymamazlıktan gelip sahile doğru ağır adımlarla devam ettim.

İçimde beni boğan bir sıkıntı vardı. Ailevi sorunlar bir yana dursun sürekli Azer'i de düşünüyordum. Bu adamdan korkmalıydım ki korkuyordumda. Adam ben tehlikeyim diye bas bas bağırıyordu resmen.

Eğer aklımın sürekli meşgul olduğu konular olmasa..ah lanet telefon.

Bilinmeyen numara.
Allah Allah. Azer'i de engellememiştim ama.

"Alo?"

B;Mahperi, ben Biricik.

Kaşlarım çatılmıştı çünkü telefon numaramın bu kadar kolay elde edilebilirliği beni sinir ediyordu.

"Bir sorun mu var?"

B; Evet, var. Sorun Sühan. Ona ulaşamıyorum telefonunun sinyaline bile ulaşamıyorum.

"Ben ne yapabilirim Biricik?"

Sesim biraz sitemliydi. Sonuçta avukat olan dolayısıyla eli ayağı uzun olan oydu.

B; O adam sana yenge dedi. Yani, belki sen tanıyorsundur o yüzden seni aradım.

"Hayır tanımıyo..bir dakika kapat telefonu arayacağım ben seni."

Cevabını beklemeden telefonu kapatıp Azer'i aradım aynı zamanda da sahile giden büyük çarşıya varmış kalabalık arasında tenha bir yer arıyordum.

"Mahperi'm iyi misin? Ne oldu?"

Gözlerimi devirmemeliyim. Devirmemeliyim.

"Sana bir şey sormak için aradım."

Tenha bir yer bulamayınca bir mağaza camına sırtımı yaslamıştım.

"Dinliyorum."

Azer'in sesi oldukça ciddiydi ve beni ciddiye alıyor oluşu tatmin ediciydi.