MAHPERİ (Mafya Serisi: 1)

15. Bölüm

SATIR ARASI YORUM YAPAR MISINIZ?

Önceki bölüm yirmi yorum bile olmadı. Bu beni çok üzdü gerçekten. Ama bölümleri hızla atıp kitabı bitirip diğer kitaplara devam etmek istediğimden bu bölümüde atıyorum. :(

Umarım beğenerek okuyorsunuzdur.
.
.
.

Öğle yemeğini de yedikten sonra kazasız belasız Azer'i göndermiştim.

Odama çıkıp hızlı bir duş aldım ve üzerimi değiştirdim. Kot pantolon ve üzerinde lila beyaz renkler olan askılı crop giydikten sonra lila renginde topuklu ayakkabılarımıda giyinip odamdan çıktım.

Yıldız'ın odasının önünden geçerken içeriden gelen seslerle duraksadım.

Yıldız telefonda biriyle konuşuyordu.

"Sana söyledim. İstanbulda'da yok. Yer yarıldı içine girdi sanki."

"Saçmalama Reina!"

Teyzemle mi konuşuyordu?
Teyzemle ne konuşuyordu ki?

Ah teyze! Yine rahat durmuyorsun değil mi?

"Sakın! Bi de o sarı saçaklı kızını buraya gönderme. Zaten Mahperi'nin dilide gözüde üstümden ayrılmıyor. İkisi bir araua gelirse beni çıldırtırlar."

Kuzenim Eva'dan bahsediyordu.

"Tamam bir şey olursa haber veririm. Sen de bana haber vermeyi unutma, görüşürüz."

Adım sesleri yaklaşırken olduğum yerden hızlıca ayrılıp merdivenlerden inmeye başladım.

Birini arıyorlardı. Teyzem işin merkezindeydi. Her şeye tamamdı ama Yıldız ne alakaydı?

"Mahperi..?"

"Efendim Arya?"

Mavi gözleri kısıktı. "Nereye görümcecim?"

"İşim var biraz. Ne oldu?"

Gelen giden var mı diye kontrol ettikten sonra yaklaştı. "Azer'le sabah bir kötüydünüz. Bir şey mi dedi veya yaptı?"

"Yok yok. Az tartışmıştık ama düzeldik."

"İyi öyle olsun."

Kapıyı açıp bahçeye çıkarken yanımdan yürüyordu.

"Abimle aranız düzeldi mi?"

Dudakları büzüldü. Başında ki mavi tacı çıkartıp yeniden taktı.

"Ben ters yaptıkça o beni daha çok sıkıyo. İmdat diye bağırmama ramak kaldı."

Kıkırdadım. "Ne yapıyor ki?"

"Ah görümcecim ne yapmıyor diye soracaksın. İyice hapis hayatı yaşatıyor bana. Ama öyle güzel yapıyor ki bunu. Ben bile farkına varmıyorum."

Arabamın kapısını açtığımda kaşlarım çatıldı. "Nasıl ya?"

"Aman işte ge.."

"Arya!"

Abim arabasının kapısını sertçe kapatıp bize doğru yürümeye başladı.

"Niye deli danalar gibi geliyo bu."

Arya kolumu tutup arkama saklandı.