MAHPERİ (Mafya Serisi: 1)

17. Bölüm

SATIR ARASI YORUM YAPAR MISINIZ?

.
.
.

Ani alınan kararlar.
Dayatılan zorunluklar.
Hızla gelişen olaylar.

Bir tarafta sinir krizine girmek üzere olan Ferhat abim.
Bir tarafta zevkten dört köşe olan Azer.

Ben. Şaşkınlıktan ağzını açıp tek kelime edemeyen ben.
O cazgır ben, artık o ben değil.

"Baba, delirtmeyin beni!" Diye gürledi Ferhat abim.

En başta konuşmalarımız salonda olsada sonradan dört duvar arasına sığamayan abim sayesinde her birimiz bahçeye çıkmıştık.

"Delirecek bir şey yok Ferhat. Biz dedenle bir karar aldık. Azerle Mahperi isterse hemen söz nişan işlerine başlarız." dedi babam net çıkan sesiyle.

Evet, sabahın yedisinde uyandırılıp eve çağırılmıştık.

"Ben torunumun çocuklarını dünya gözüyle göremeyecek miyim ha Ferhat?" Diye yükseldi dedem.

"Ben evlenirim. Ben evlenirim dede. Arya benim sevgilim. Biz evleniriz." Dedi abim aceleyle.

Dedem alaylı ifadesiyle Arya'ya baktı. "Ha sen kizum, evlenmek isteyer musun bu deli oğlanla?"

"Şey ben.. yani.. abimden izin almadan olmaz." Diye mırıldandı.

Bunun imkansızlığının farkında değildi.

Ferhat abim sertçe yutkunurken bakışlarını kaçırdı. Ve anında ciddileşen Azerle göz göze geldi.

"Deden doğru söylüyor. Seydi bir gün bir kız diğer gün başka bir kız takıyor koluna. Pamir desen çok uzak bu işlerden. Arya zaten kendisi çocuk. Hem kız haklı abisi olmadan olmaz. Azer'in çocukluğunu bilirim iyi çocuktur.."

Tabii bey amcacım dışı sizi içi beni yakar. Resmen Azerle evlenmemi istiyorlardı.

".. Mahperi, güzel kızım. De babana, çekinme. Ne diyorsun sen bu işe."

Bana atılan topla tüm gözlerin hedefi oldum. Ancak konuşamayacak kadar nutkum tutulmuştu. Ki bu sırada beni bu durumdan kurtarıp söylemek istediklerimi söyleyen kişi beni oldukça şaşırtmıştı.

"Barın, siz ne dediğinizin farkında mısınız? Bu kız daha okulunu bitirmedi. Her şeyden önce Azerle ne kadardır tanışıyorlar. Senin Azer'in küçüklüğünü bilmen bir şey ifade etmiyor. Evlenmesini istediğin kişi Mahperi. Eğer böyle bir şey isteselerdi gelip bize zaten söylerlerdi. Ne bu emrivakiler? Baban ve sen çok istiyorsanız gidin siz evlenin Azerle." Dedi Yıldız, net ve kızgın sesiyle.

Abimleri ve beni şaşırtmıştı. Beni savunmasını asla beklemezdim.

"İzninle Barın amca, biraz Mahperiyle konuşmak istiyorum." Azer'in ricası ve babamın onaylamasıyla belimden sürüklenerek bahçenin bir ucuna taşındım.

"Mahperi'm. Kızma dedenle babana. Sadece senin için iyi olacağını düşünmüşler. Sen istemezsen kimse sana bir şey yatıramaz." Dedi şefkatli ses tonuyla.

"Yıldız beni savundu." Diye mırıldandım. "Duydun mu?" Diye ses tonum şaşkınca yükseldi.

Aklım orada kalmıştı.