2.Bölüm: Renkli Acılar🍷"Dikenleri öpeceğiz güllerde şaşıracak"
.
.
.
.Küstürmüşlerdi beni. Kendime, hayata.
Annem olduğu zamanlar cıvıl cıvıldım. Hep gülümserdim. Annem derdi ki 'Sen gittiğin yere bayram şenliği götürüyorsun güzel kızım'
Şimdi öyle değildim. Çok değişmiştim. O zamanlar ne kadar bahar bahçeysem şimdi o kadar dalga fırtınaydım.
Elimde kadehle mumların loş ışığı eşliğinde banyomda ki tavanı izliyordum.
Kırgın olan kalbim bu sabah param parça olmuştu.
Gözlerimi sımsıkı kapatıp tekrar bu sabaha gittim.
'Baba'
'Babanı içeri buyur etmeyecek misin ?
Bu kadar mı yobazlaştın ?''Olur mu öyle şey. Ben seni beklemiyordum ondan..buyur geç'
Koltuklarda karşılıklı oturup babamın memnuniyetsiz bakışları altında eziliyordum.
Şeffaf poşetin içinde ki boş bira şişelerini görmüştü içeri geçmeden evvel. Ondandı bu bakışları.
'Annen gibi alkolik olmuşsun'
Sizin yüzünüzden.
'Olmadım.'
'Neyse ne. Hazırla bavulunu Trabzon'a gidiyoruz.'
'Hayır, gelmeyeceğim.'
'Ne demek gelmeyeceğim. Orası senin evin. Hazırlan Mahperi. Evine döneceksin'
'Evet orası benim evim. Ama evimde canım yanıyor baba.'
'Sana bir şey diyen yok. Okula da gittiğin yokmuş. En azından gözümün önünde dur.'
Ellerim yumruk olmuş çenem sıkılmaktan sızlamaya başlamıştı. Çenemden düşüp giden yaşları bile çok sonra farketmiştim.
'Bir şey diyen yok mu ?'
Histerik bir kahkaha attıp cümleme devam ettim.
'Allahaşkına yapma baba. Yakma benim canımı daha fazla. Yaralama beni sözlerinle. Rahat bırak beni. Beni bana bırak.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAHPERİ (Mafya Serisi: 1)
ChickLitMahperi Kurtoğlu & Azer Miroğlu "Sevme beni. Senin sevmelerine kalmadım ben." Öfkeyle baktığım hareleri gittikçe daha da koyulaştı. Çatılan kaşları ardından tek hareketiyle yüzümü soğuk duvarla sırtımıda sıcak göğüsüyle buluşturdu. Vücudunu daha da...