MAHPERİ (Mafya Serisi: 1)

Arya~Ferhat

SATIR ARASI YORUMM.

.
.
.

ARYA

"Yeter artık! Bu ne sinir ya? Çok üstlerine gidiyorsun, Ferhat. Bir gün Azer'de, Mahperi'yi alıp gidecek göreceksin. Sen nasıl abimden bıktıysan Azer'de senden bıkacak." Ferhat artık kriz geçirme aşamalarına gelmişti.

"Ulan hasta adam, hasta. Ya kardeşime bir şey yaparsa o zaman ne olacak!?" O da bağırıyordu. Her zaman ki gibi.

"Hayatım, böyle yaparak onları kaçırırsın. Ama biraz daha sakin davranıp onları kabullenirsen hep gözünün önünde olurlar." Dedim yarıştırıcı bir ses tonuyla.

Ki haklıydım.

Oflayarak gömleğinin düğmelerini açmaya başladığında hızla dibine girip düğmelerini ben açmaya başladım. Gerilen vücudu anında gevşemiş dudaklarına nahoş bir tebessüm yerleşmişti.

Tüm düğmelerini açtıktan sonra onun için bir tişört ve eşofman altı getirdim.

Pantolonunuda çıkarmış beni bekliyordu.

Eşofmanını uzattığımda hemen altına geçirdi. Tişörtünüde ben giydirdim.

"Küçük bir çocuk gibi hissediyorum." Dedi dudaklarıma yaklaşarak. Kıkırdadım.

"Çok seviyorum seni minnoşum." Dudağını kısaca öpüp giyinme odasına ilerleyecekken belimden tutulmamla geriye çekildim.

"Üstümü giyineceğim Ferhat." Dedim cilveli ses tonumla.

"Ben giydireyim." Dedi benim gibi.

Ferhat Kurtoğlu cilve yapıyordu resmen.

Bu düşünceyle kahkaha atmaya başladığımda o da gülmeye başladı.

Neye güldüğümü bilmiyordu. Ama güldüğüm için o da gülüyordu.

Belimden tutarak kendisine çevirdi.

"Arya. Benim Arya'm. Küçük kızım. Seni çok seviyorum."

Kalçamdan tutup havaya kaldırınca bacaklarımı beline sardım.

Kıyafet odasına girdik. Odanın ortasında camdan bir masa vardı beni üzerine oturttuğundan vücudu iki bacağım arasına girdi.

Elleriyle yüzümü avuçları arasına alıp alınlarımızı birleştirdi.

"Şimdi küçük kızım bana bir söz verecek."

Heyecanla onu izliyor ve dinliyordum.

Söylediği her kelimeyi aklıma yazıyordum. Aşıktım ben bu adam. Çok seviyordum onu.

Alnımı uzunca öptükten sonra başını geriye çekip aramıza biraz mesafe bıraktı. Elleri hala yanaklarımdaydı.

"Ne için söz vereceğim, Ferhat?" Diye sordum heyecanla.

"Küçük kızım, ne olursa olsun beni bırakmayacak. Söz ver, Arya. Gitmeyeceğine söz ver."

"Neden gideyim ki? Sen beni istemezken bile ben sana geliyordum, Ferhat."

Beni az mı kovmuştu evinden, iş yerinden, hayatından. Ama ben hiç pes etmemiştim.

"Bir şey mi oldu aşkım?" Diye sordum. Meraktan kıpır kıpırdım. Ayrıca ona sarılmak ve öpmek istiyordum.