MAHPERİ (Mafya Serisi: 1)

5. Bölüm

5. Bölüm: Kaybolmuş yollar

"Benim yalnızlığım çok kalabalık, gecem çok aydınlık."

.

.

.

.

Kaldıramamıştım Yıldızla babamın evlenecek olmasını. Kaldıramamaktan çok yediremedim. Giyindim, toparlandım Trabzon'a geldim apar topar. Babamdan çok Yıldız'a hesap sormak istiyordum.

Konakta çok hoş karşılanmamıştım. Hoş karşılamalarını da beklemiyordum zaten. Konağın avlusunda abilerimle oturmuş birbirimize bakıyorduk.

Çok tuhaftı. Beraber büyümüştük biz. Abilerim beni hep omuzlarında taşırlardı. Kıymetlileriydim ben onların.

Ferhat abim her zaman ki gibi hislerini belli etmiyordu her şey normalmiş gibi davranıyordu.

Pamir abim düşmanıymışım gibi davranıyordu. Geldiğimden beri yüzüme bakmamıştı bile. Çok kızıyordu bana.

Seydi abim geldiğimde sarılmıştı. Bu hareketine ne kadar şaşırsamda bende büyük bir özlemle karşılık verdim. Hatta kulağıma eğilip fısıldamıştı bile 'kendine verdiğin ceza yeter' demişti.

Çok sevinmiştim. Çok mutlu olmuştum. Ama sevincimi sakladım. Gülmek olmazdı, mutluluğumu göstermek olmazdı çünkü terasadan şeytanın kulu ve elçisi olan babannem kollarını göğsünde bağlamış beni izliyordu.

Sonunda Pamir abim sessizliğimizi bozdu.

P; Yıldız gerçek bir kaşarmışta haberimiz yokmuş. Resmen koynumuzda yılan beslemişiz.

M; Babama bir şey demediniz mi ?

Pamir abim gözlerini devirdi. İçimde birşeylerin devrilmeside eş zamanlı oldu.

P; Bize laf düşmezmiş.

F; İstanbul'a geleceğiz zaten Mahperi. Daha fazla burada kalamayız. Hem sen de ordasın. Aylardır bir başına kaldın koca şehirde.

M; Nasıl yani İstanbuld'da ki şirketlerin başına mı geçeceksiniz.

F; Eninde sonunda geçeceğiz zaten. Biraz erken veya geç farketmez.

M; Peki, Yıldız denen kadınla konuştunuz mu?

Yıldız benim için ablalıkltan çıkmış yabancılaşmıştı.

S; Hayır. Bizi görünce babamın kollarına sığınıyo.

İçimde ki cazgır kadın dişlerini göstermeye başlamıştı. Annem kırmızı çizgimdi. Annem denince karadeniz damarım atıyordu.