Deloroso

12.οικογενειακή υπόθεση

Το παρελθόν θα συνδέεται πάντα με το μέλλον,  γιατί αυτό σε έκανε αυτό που είσαι σήμερα και θα παίζει ρόλο στο τι θα γίνεις αργότερα.

~οικογενειακή υπόθεση~

Είχε φτάσει στο αεροδρόμιο και περίμενε την αδερφή του να εμφανιστεί μέσα από το πλήθος του κόσμου. Είχε μια περίεργη διάθεση, λες και βλέποντας την, θα ερχόταν αντιμέτωπος με το παρελθόν του. Mόνο στην σκέψη, αυτό τον έκανε νευρικό, αν και του είχε λείψει η μικρή, την είχε αφήσει πίσω όταν ήταν  μόλις δέκα χρονών και ήταν το μόνο που μετάνιωνε.

''Πέιν!'' Έτρεχε προς το μέρος του, κρατώντας μια ροζ βαλίτσα στα χέρια της. Έπεσε στην αγκαλιά του και τον έσφιξε δυνατά, μεταφέροντας του μια αίσθηση που δεν συνήθιζε, αγάπης. Η αδερφή του ήταν εικοσιδύο χρονών πλέον, είχαν έξι χρόνια διαφορά με αποτέλεσμα να μην γνωρίζει πολλά για την ίδια, σε αυτό έπαιξε ρόλο και η απόσταση.

''Τι κάνεις μικρό?'' Της χάιδεψε το κεφάλι και πήρε την βαλίτσα στα χέρια του. Δεν ένιωθε πολύ άνετα κοντά της αλλά προσπάθησε να μην το δείξει.

''Δεν είμαι πλέον μικρό, μεγάλωσα Πέιν'' Έβγαλε το χέρι του από το κεφάλι της ενοχλημένη και τον κοίταξε. Είχε μεγαλώσει και εκείνος και είχε γίνει πολύ όμορφος, έμοιαζε στην μητέρα τους. Δεν της άρεσε που είχε αποφασίσει να απομακρυνθεί από την οικογένεια του, πόσο μάλλον από την ίδια, για έναν λόγο που δεν εμπλεκόταν καθώς δεν γνώριζε.

Η Σόφι ήταν μια κοπέλα μεσαία σε ύψος, είχε καστανά μαλλιά μέχρι το στήθος της, καφέ σκιστά μάτια και όμορφα σχηματισμένα χείλη. Είχε ένα σκουλαρίκι στην μύτη που έκανε κρυφά από τους γονείς της στα δεκαεφτά, πέρασαν αρκετές μέρες για να το αποδεχτούν, μα ήταν ανένδοτη. Τι θα έλεγε ο κόσμος αν το έβλεπε? Αυτό ήταν το πρόβλημα τους, μην χαλάσει η φήμη της ''τέλειας'' οικογένειας τους. Ακόμα να μάθουν πως το τέλειο δεν υφίσταται? Μόνο φαίνεται...

Μπήκαν στο αμάξι και για λίγο επικράτησε σιωπή. Ο Πέιν είχε ένα αυστηρό ύφος, έσφιγγε το τιμόνι, ξέροντας πως δεν θα πάθαινε κάτι.

''Η Μαμά ρώτησε για σένα, παραπονιέται γιατί δεν τους παίρνεις τηλέφωνο'' Έσπασε την σιωπή και ένιωσε αμήχανα με την συζήτηση που επέλεξε να ανοίξει. Όσες φορές μιλάγανε στο τηλέφωνο, οι οποίες ήταν μετρημένες στα δάχτυλα, αυτό ήταν μια απαγορευμένη συζήτηση. Ίσως τώρα που τον έβλεπε από κοντά, ήταν μια καλή ευκαιρία να μάθει.