Deloroso

16. Ηταν Λάθος

Σε θέλω τόσο που με κάνει να φοβάμαι να σε θέλω.

~ Ήταν λάθος~

Πριν προλάβει να χτυπήσει την πόρτα, εκείνη άνοιξε. Δεν ήταν έτοιμη να μπει, ήθελε λίγα ακόμα δευτερόλεπτα να σκεφτεί, να κρυφτεί πίσω από αυτό το κομμάτι ξύλο, μα δεν της το επέτρεψε.  ''Συγνώμη που άργησα'' Είπε αιφνιδιασμένη.

''Δεν πειράζει μωρό μου, φτάνει που ήρθες'' Την έδωσε ένα πεταχτό φιλί, πήρε το πανωφόρι από πάνω της και περίμενε να περάσει. Το κρέμασε στο καλόγερο και έκατσε δίπλα της στο καναπέ του σαλονιού.

''Πώς πέρασες?''

''Ε αφού ξέρεις, φάγαμε είπαμε καμία βλακεία με την Έστερ και πέρασε η ώρα'' Ένιωθε ένοχη για το ψέμα που έλεγε, έκρυβε κάτι που στην ουσία δεν ήταν κακό. 

''Καλά άστα αυτά και έλα εδώ, μου έλειψες'' Την έβαλε στην αγκαλιά του φιλώντας την. Δεν ένιωσε την ίδια ασφάλεια μέσα της ρε γαμώτο. Πφφ, έπρεπε να σταματήσει να τους συγκρίνει, γιατί όλο αυτό μόνο κακό της έκανε.

''Εσένα?''

''Ε? Ναι...'' Δεν τον κοίταγε στα μάτια, δεν είναι ότι δεν της έλειψε, απλά, απλά σκεφτόταν πολλά και δεν έτυχε ''Εσύ τι έκανες σήμερα?'' Άλλαξε συζήτηση ελπίζοντας να μην καταλάβει το ψέμα που κρυβόταν πίσω από αυτή την μικρή λέξη, την οποία πρόδιδε η χροιά της φωνής της.

''Τίποτα, περίμενα πως και πως να περάσει η ώρα να σε δω, να σε έχω στην αγκαλιά μου'' Την φίλησε στο λαιμό σπρώχνοντας την σιγά σιγά προς τα πίσω, όντας εκείνος πλέον από πάνω της. ''Σε θέλω'' Συνέχιζε να την φιλάει, κατεβαίνοντας πιο χαμηλά, έχοντας  το ένα του χέρι ανάμεσα από τα μπούτια της. Εκείνη προσπάθησε να μην τον σταματήσει αλλά δεν άντεξε, δεν την άναβε το άγγιγμα του, ενοχλούνταν από αυτό.

''Φίλιπ, θέλω να μιλήσουμε για αυτά που μου είπες την προηγούμενη φορά'' Τον έσπρωξε, ενώ εκείνος, ανένδοτος, προσπαθούσε να της κατεβάσει το φόρεμα.

''Σε λίγο μωρό μου'' Μίλαγε σαν υπνωτισμένος,  την ήθελε και δεν μπορούσε να περιμένει. Κατέβασε το ένα ραντάκι και άφηνε φιλιά στον ώμο της ''Δεν μπορώ άλλο σε θέλω''

''Σε παρακαλώ Φίλιπ, ΣΤΑΜΆΤΑ!" Τον έσπρωξε πιο δυνατά και εκείνος έφυγε από πάνω της ξενερωμένος.

''Ωραία πες! Τι θες να πούμε?'' Μίλησε απότομα, δεν έκρυβε την ενόχληση του, ίσως δεν ήθελε κι όλας.