Τι είσαι ικανός να κάνεις στο όνομα της αγάπης?
~Μυστικά του παρελθόντος~
*(στο κεφάλαιο 18.Γνωριμία, διηγείται ο Κέβιν τον λόγο που έφυγε, αν δεν το θυμάστε, πιθανόν το κεφάλαιο να σας μπερδέψει, αν και ότι θέλετε να ρωτήσετε είμαι εδώ ^_^)
''Έχουν περάσει δυο ολόκληρα χρόνια, δεν μπορώ να κρύβομαι άλλο, δεν μπορώ να μένω μακριά από την κόρη μου...μου είχες πει πως είχες τον τρόπο να τον βρούμε, αλλά τόσα χρόνια δεν βλέπω φως στο τούνελ'' Δεν άντεχε άλλο, και τον τελευταίο καιρό είχε μια κακιά διαίσθηση. Είχε κουραστεί να περιμένει κλεισμένη σε ένα σπίτι, κάθε φορά της έφερνε μια νέα τοποθεσία αλλά κάθε φορά έλεγε πως του ξέφευγε. Για πόσο?
''Προσπαθώ Έμμα, δεν είναι εύκολο, αυτός ο άνθρωπος φεύγοντας έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. Γιατί επιμένεις ακόμα?'' Ήταν αγχωμένος με τα τελευταία γεγονότα, δεν μπορούσε να της πει τι γινόταν, αν μάθαινε για την κόρη της θα τον σκότωνε με τα ίδια της τα χέρια.
''Του είπα πως δεν θα τον αφήσω ποτέ μόνο. Θα τον βρω και θα τον φέρω πίσω, δεν θα τα παρατήσω ποτέ...μέχρι να πεθάνω'' Είχε πεισμώσει. Ο ίδιος της ο πατέρας ήταν υπεύθυνος για την δυστυχία της.
Πήγε κοντά της και έπιασε τα χέρια της, τα έκλεισε στα δικά του και χάθηκε στα μάτια της. ''Δεν σου αξίζει Εμμα, γιατί δεν με αφήνεις να πάρω την θέση του στο πλευρό σου? Εδώ έχεις μια ήρεμη ζωή''
''Τζέιμς ξέχνα το...κάναμε ήδη ένα λάθος'' Τράβηξε τα χέρια της και του γύρισε πλάτη, θυμήθηκε αυτό το καταραμένο βράδυ, ήταν πολύ θυμωμένη με τον Κέβιν, ο Τζέιμς την παρηγορούσε, το ένα ποτό έφερε το άλλο και η αδυναμία έγινε ανάγκη για αγκαλιά, αν και μακάρι να ήταν μόνο μια αγκαλιά.
''Χώρισα για σένα, άφησα την γυναίκα μου...σε θέλω, με ένα δικό σου οκ τα παρατάω όλα και φεύγουμε'' Την ξανά γύρισε προς το μέρος του και αναζητούσε αυτό το οκ, θα ήταν και η λύση για όλα αυτά που είχαν γίνει και εκείνη δεν ήξερε.
''Σταμάτα, με φέρνεις σε δύσκολη θέση! Όταν μου πρότεινες αυτό το σχέδιο, είπα ναι γιατί πίστεψα στα λόγια σου...δεν έπρεπε, ίσως έπειθα τον πατέρα μου να με βοηθήσει και τώρα να ήμουν ήδη μαζί του''
YOU ARE READING
Deloroso
Romance''Το ένιωσα, το ένιωσα που να πάρει...με ήθελες όσο και εγώ'' Δεν μπορούσε να εξηγήσει την συμπεριφορά του, θα ορκιζόταν ότι χτες ήταν κάποιος άλλος, ένας άντρας που θα έδινε τα πάντα να την σφίξει για λίγα δευτερόλεπτα στην αγκαλiά του, να της κλέ...
