1. Αφύπνιση

6.1K 208 15
                                    

Δεν γίνετε να φυτέψεις λουλούδια στην έρημο.

Πώς να ανθήσουν χωρίς νερό?

''Αφύπνιση''

Έβρεχε καταρρακτωδώς, ο καιρός φαινόταν θυμωμένος, καθώς έπεφτε με οργή στο έδαφος μαστιγώνοντας το και αυτό μπορούσε να το νιώσει. Ο ήχος της ήταν πιο έντονος  χαλαρώνοντας την, θεωρούσε πως της μιλούσε, της δημιουργούσε μια αίσθηση νοσταλγίας και τις θύμιζε όλα αυτά που της έλειπαν από την ζωή της, από τα πιο ασήμαντα μέχρι και τα πιο σημαντικά, από τα αθώα παιδικά της χρόνια, μέχρι και τον χαμό της μητέρας της.

Έχασε την μητέρα της πριν δυο χρόνια και από τότε είχε κλειστεί στον εαυτό της, είχε παρατήσει τις σπουδές και εγκλωβίστηκε σε ένα τεράστιο δωμάτιο που δεν την χωρούσε πουθενά. Καταδίκασε τον εαυτό της σε μια δική της φυλακή χωρίς να έχει διαπράξει κανένα έγκλημα. Υπάρχουν πολλοί βαφτισμένοι εγκληματίες, εγώ έτσι τους λέω, που σαπίζουν σε φυλακές και είναι αθώοι, αυτό τον πόνο ένιωθε και εκείνη, της αδικίας.  Σήμερα όμως ξύπνησε με μια διαφορετική διάθεση, κατάλαβε πως αυτή της η συμπεριφορά δεν την έφερε πίσω, το μόνο που κατάφερε ήταν να κρατήσει την ίδια στάσιμη.

Έμενε μαζί με τον παππού της, τον οποίο λάτρευε, και δεν της άρεσε που άθελα της τον στενοχωρούσε με την συμπεριφορά της. Ήξερε πως και αυτός θρηνούσε, άλλωστε ήταν και δική του κόρη, αλλά ήταν αρκετά δυνατός για να μάθει να ζει με την απουσία της. Βλέπετε ο πόνος δεν φεύγει, ούτε ξεχνάς τον άνθρωπο που χάνεται από την ζωή σου, το δύσκολο είναι να μάθεις να ζεις χωρίς εκείνους και ξύπνησε αποφασισμένη για αυτό, να γίνει μια δυναμική γυναίκα σαν εκείνη που θαύμαζε. Ίσως έφταιγε και το όνειρο που είδε, τα λόγια της μητέρας της ήταν λες και έλυσαν τα μάγια που είχε κάνει η ίδια στον εαυτό της. Ήταν μια γυναίκα που αγαπούσε την ζωή και ήταν πάντα αισιόδοξη, είχε ζήσει πολλά, αλλά δεν αρκούσαν για να την ισοπεδώσουν, για αυτό την θαύμαζε, γιατί ήταν η δική της ηρωίδα, κι ας μην έπαιζε σε κάποια ταινία της Μάρβελ. ''Σήκω και πάλεψε, δεν έχεις χρόνο να κλαις, έτσι λειτουργεί η ζωή, κάποια στιγμή όλοι θα πεθάνουμε, φρόντισε όταν φύγεις να νιώσεις γεμάτη και να μην μετανιώσεις για τίποτα, να νιώθεις σίγουρη πως αν ξανά γεννιόσουν θα έκανες τα ίδια λάθη και πίστεψε με, τότε  είναι που θα φύγεις ευτυχισμένη, θα έχεις κερδίσει το θάνατο γιατί θα έχεις χορτάσει την ζωή. Δεν θα της χρωστάς τίποτα!'' Δεν ήξερε αν όντως μπορούν οι νεκροί να έρθουν στα όνειρα σου, αλλά χτες ένιωσε πως πραγματικά ήταν αυτή και όχι κάποιο παιχνίδι του μυαλού.

DelorosoDonde viven las historias. Descúbrelo ahora