22.Που είσαι?

2.7K 150 11
                                    


Και αν σε βρω, υπόσχομαι να μην σε ξανά αφήσω να φύγεις!

Αρκεί να σε βρω...

~Που είσαι?~

~flashback~

''Τι είναι αυτά που λες Ζιζέλ? Τι έχεις πάθει? Πραγματικά δεν σε καταλαβαίνω'' Την κοίταζε απορημένος και όσο παρατηρούσε το πρόσωπο της, διέκρινε μια περίεργη έκφραση, φαινόταν να ήθελε να του πει κάτι πολύ σημαντικό, πόσο μάλλον όταν είδε τα πρησμένα μάτια της, είχε κλάψει για κάτι, κάτι είχε συμβεί πριν πάει σε εκείνον και δεν ήταν καλό.

''Δεν μπορεί να συνεχιστεί το μεταξύ μας Φίλιπ, δεν σου αξίζω...είναι λάθος να σε κρατάω σε μια σχέση χωρίς να μπορώ να σου δώσω κάτι...δεν έχω αισθήματα για σένα''  Ήταν μια απόφαση της στιγμής, μα η καλύτερη που είχε πάρει στην ζωή της και έμενε μόνο να του την εκφράσει με τις σωστές λέξεις για να μην τον πλήγωνε, ήξερε πως κάτι τέτοιο ήταν ακατόρθωτο αλλά θα προσπαθούσε να το κάνει όσο πιο ανώδυνο.

''Τι λες Ζιζέλ? Τι έγινε και πήρες αυτή την απόφαση στις έξι το πρωί?'' Ήταν θυμωμένος, δεν έδειχνε πλέον ανήσυχος, εν τέλει το θύμα ήταν εκείνος και όχι η Ζιζέλ.

''Δεν ξέρω αν πρέπει να σου πω κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη σου είπα...είναι καλύτερα να μην γνωρίζεις, δεν ωφελεί κανέναν μας'' Σκεφτόταν αν έπρεπε να ήταν εκατό της εκατό ειλικρινής μαζί του. Σε τι θα τον βοηθούσε να ήξερε ότι τον απάτησε? Πόσο μάλλον ότι δεν το μετάνιωσε.

''Δεν το δέχομαι, περιμένω να μάθω τον λόγο που πήρες αυτή την απόφαση! '' Όσο δεν μίλαγε,  τόσο περισσότερο θύμωνε. Έκανε ένα βήμα κοντά της και την κοίταξε στα μάτια, προσπάθησε να διαβάσει τι έκρυβαν αλλά δεν είχε το χάρισμα να δει μέσα τους, ήταν ένα πλεονέκτημα που είχε μόνο ο Πέιν.

Δεν μπορούσε, άνοιγε το στόμα της και το ξανά έκλεινε, ντρεπόταν, φοβόταν, ίσως περισσότερο τον εαυτό της. Αλλά είχε το δικαίωμα να το ξέρει, να ήξερε πως δεν ήταν αυτός ο υπεύθυνος για όλο αυτό, ότι έφταιγε εκείνη που του έδωσε ελπίδες. ''Είμαι ερωτευμένη με κάποιον άλλον''

Ακούγοντας την, απομακρύνθηκε και προσπάθησε να παραμείνει ψύχραιμος, αλλά δεν μπόρεσε. Ένιωθε να χάνει τον έλεγχο, έτρεμε το χέρι του και θόλωναν τα μάτια του. ''Πότε τον ερωτεύτηκες?''

Ακολούθησε σιωπή για λίγα δευτερόλεπτα, πριν έρθει το χάος. Από την μέρα που τον πρώτο είδα, αυτή η απάντηση ήρθε πρώτη στο μυαλό της αλλά ήξερε πως δεν την ρωτούσε αυτό. ''Πριν τα φτιάξουμε...δεν σου είπα ψέματα Φίλιπ, σε ήθελα, ήμουν πολλά χρόνια ερωτευμένη μαζί σου-''

DelorosoWhere stories live. Discover now