Deloroso

18. Γνωριμία

Και μετά τι?

~Γνωριμία~

Η μέρα πέρασε δύσκολα, κοίταγε και ξανά κοίταγε το ρολόι, κάτι που την βασάνιζε αφού την έκανε να μετράει ακόμα και τα δευτερόλεπτα. Ήθελε μόλις λίγη ώρα για να βρεθεί με τον άνθρωπο που την έφερε στην ζωή, αλλά μετά? Μετά από αυτή την συνάντηση, τι?

Άραγε η μητέρα της να έγκρινε αυτή την απόφαση? Μάλλον όχι, διαφορετικά θα της είχε μιλήσει, αλλά δεν το έκανε. Ίσως ο λόγος που τον κράτησε μακριά της, να ήταν σοβαρός...αν και ο Φίλιπ είχε αντίθετη άποψη. Ποιος ο λόγος να της πει ψέματα?

Ίσως ο μόνος υπεύθυνος να ήταν ο παππούς της, όχι ότι αυτό δεν την πλήγωνε, αλλά όχι όσο το να ευθύνεται  η μητέρα της. Είχε ετοιμαστεί, είχε φορέσει ένα όμορφο ριχτώ φόρεμα με τα σνικεράκια της και είχε πιάσει τα μαλλιά της μια ψιλή κοτσίδα. Ήθελε να του κάνει καλή εντύπωση, να την θαυμάσει, να μην τον απογοητεύσει η παρουσία της. 

Το μόνο που σκεφτόταν από το πρωί, ήταν το πώς μπορεί να είναι το να έχεις πατέρα. Άκουγε από πάντα την Έστερ να μιλάει με περηφάνια για τον δικό της, έλεγε πως ήταν το στήριγμα της οικογένειας, μίλαγε για την ασφάλεια που ένιωθε στην αγκαλιά του και το πως τα νάζια της μπορούσαν να τον κάνουν ευάλωτο ενώ έδειχνε σκληρός.

Θα ίσχυε  το ίδιο και με την Ζιζέλ, αν μεγάλωνε μαζί του? Του έμοιαζε άραγε? Μόνο μια φορά θυμάται να της λέει η μητέρα της πως είχε πάρει τον δυναμισμό του και το έντονο χρώμα των ματιών, αλλά ποτέ δεν μπόρεσε να τον φανταστεί, αυτά δεν της έφταναν...κάποιες φορές έβλεπε ήρωες από καρτούν και με βάση αυτά τα χαρακτηριστικά, φανταζόταν ότι θα μπορούσαν εκείνοι να του έμοιαζαν, αλλά δεν ήταν ποτέ αρκετό.

Έτρωγε τα νύχια της φοβισμένη για όσα θα μάθαινε και έκανε βόλτες στο δωμάτιο, θα μπορούσε να είχε διανύσει μαραθώνιο τόσες ώρες, αλλά κάπως έπρεπε να εξωτερικεύσει αυτό που ένιωθε.

''Θα με αγαπήσεις άραγε?''

Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και έφτιαχνε ακόμα και την πιο μικρή ατέλεια που είχε πάνω της, φύσαγε και ξεφύσαγε, αναρωτιόταν αν αυτά που είχε φορέσει ήταν τα κατάλληλα ρούχα και κάθε φορά κατάληγε πως ήταν υπερβολική.

''Άλλο λίγο, άλλο λίγο''

Κοίταξε μια ακόμα φορά το ρολόι και είχε έρθει η ώρα.