Over My Dead Body

14

Allegra

"Η μύτη σου φαίνεται λίγο στραβή" χαμογελάω στον Ace. Την έσπασα. Πολύ άσχημα.

Φύγαμε από το φαρμακείο και μου είπαν να δείξω στον Ace το δωμάτιό του.

"Άντε γαμήσου αγάπη." Γρύλισε και συνέχιζε να κρατάει την μύτη του που έσταζε αίμα.

Καταλαβαίνω ότι δυσκολεύεται να αναπνεύσει, και αισθάνομαι κάτι. Δεν είμαι σίγουρη αν είναι περηφάνια που του χάλασα το πρόσωπο, ή λύπη.

"Άφησέ με να το δώ" είπα. Αν πραγματικά δουλέψουμε μαζί, τότε καλό θα ήταν να κάνω λίγη προσπάθεια, παρόλο που είναι μαλάκας.

"Δεν νομίζεις ότι έκανες αρκετά?" είπε ψυχρός και με κοίταξε δολοφονικά. Δυστυχώς δεν με επηρεάζει ούτε λίγο.

"O γιατρός μας δεν είναι καλός στο να βάζει μέρη του σώματος πίσω στην θέση τους. Βλέπω ότι δεν έκανε καλή δουλειά αφού δυσκολεύεσαι." λέω ενοχλημένη. Είναι η αλήθεια. Ο γιατρός είναι ιδιοφυΐα, απλά είναι ξεκάθαρο ότι δεν έχει σπάσει ποτέ ούτε ένα κόκκαλο στο σώμα του.

"Και πως ξέρω ότι μπορώ να σε εμπιστευτώ?" είπε και σταμάτησε, στηρίζοντας το σώμα του στον τοίχο.

"Δεν νιώθω τον ώμο μου. Θα βάλω την μύτη σου στην θέση της αν κάνεις το ίδιο με τον ώμο μου" είπα παραμένοντας χαλαρή και συγκρατημένη. "Σύμφωνοι?" του έδωσα το χέρι μου.

Για λίγα δευτερόλεπτα το παρατηρεί, ύστερα μου δίνει το δικό του και κάνουμε χειραψία. Σφίγγει επίτηδες το χέρι μου τόσο πολύ που μούδιασε.

Καριόλη.

"Ωραία, εσύ πρώτη." είπε και ένα γελάκι εμφανίστηκε στο προσωπό του.

"Εντάξει" στριφογυρίζω τα μάτια μου.

Παίρνω μια βαθειά ανάσα καθώς με πλησιάζει, τα μάτια του έχουν κλειδώσει στα δικά μου. Τα δάχτυλά του χαϊδεύουν το εξωτερικό του χεριού μου. Με αργές κινήσεις ανεβαίνουν στο μπράτσο μου και τέλος στον ώμο μου.

Το άγγιγμα του με ανατριχιάζει. Μετακινείται ώστε να είναι εκατοστά μακριά από το προσωπό μου. Η αναπνοή του χτυπάει το αυτί μου.

"Αυτό θα πονέσει μόνο για ένα δευτερόλεπτο πριγκίπισσα." ψιθύρισε πριν δαγκώσει τον λοβό μου δυνατά. Ένα μικρό βογκητό ξέφυγε από τα χείλη μου. Ένιωσα το εσώρουχό μου υγρό και έκλεισα τα πόδια μου, σε μια προσπάθεια να ανακουφιστεί η περιοχή μου. Αυτή μου η πράξη δεν πέρασε απαρατήρητη από τον Ace ο οποίος χαμογελάει.