Over My Dead Body

44

Allegra

Όλη την νύχτα στριφογυρνούσα μέσα στο δωμάτιο. Κλείδωσα τα πάντα και αγνόησα τον Ace που προσπαθούσε να σπάσει το παράθυρό μου.

Τι σκατά σκεφτόμουν? Τι σκατά έκανα?

Είναι αρραβωνιασμένος. Δεν έχει κανένα γαμημένο δικαίωμα να κάνει επίδειξη αγάπης και δεν θα έπρεπε να γοητεύομαι από το γεγονός ότι μπορεί να τα εννοεί.

Χθές ήμουν έτοιμη να παραδοθώ μέχρι να μας διακόψει η γλυκιά του γυναικούλα. Μου θύμησε ξανά ότι είναι αρραβωνιασμένοι, και στην Μαφία, ο μόνος τρόπος να διαλυθεί ένας αρραβώνας είναι ο θάνατος.

Η σκέψη να την σκοτώσω είναι αρκετά συχνή. Για την ακρίβεια, έχω σχεδιάσει περίπου 205 διαφορετικούς τρόπους για να την σκοτώσω, αλλά αυτό δεν είναι τόσο απλό στον κόσμο μου. Το να σκοτώσεις το ίδιο σου το αίμα, ένα μέλος της οικογένειας, θεωρείται χειρότερο και απο προδοσία.

Διάλεξε την αδερφή μου, όχι εμένα. Δεν θα έπρεπε να τρέχω στην αγκαλιά του κάθε φορά που με πλησιάζει. Θα έπρεπε να σηκώσω το κεφάλι και να μαζέψω όποιο κομμάτι αξιοπρέπειας μου έχει μείνει.

Έχω μαζέψει τα πράγματά μου και είμαι έτοιμη για την αποστολή στην Κολομβία. Πρίν από αυτό, έχω μπροστά μου μια πτήση 6 ωρών με τον Ace. Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ ή να γίνω έξαλλη?

Καθώς στρίβω στην γωνία κοντά στο υπόγειο, πέφτω πάνω μου το αγαπημένο μου πρόσωπο. Η Victoria χτύπησε πάνω μου τόσο δυνατά που έπεσε πίσω και προσγειώθηκε στο πάτωμα.

"Χριστέ μου, είσαι βάρβαρη!" λέει καθώς σηκώνεται και τινάζει την φούστα της.

"Τι στο διάολο θες?" μουγκρίζω.

"Ψάχνω παντού τον αρραβωνιαστικό μου. Τον έχεις δει?" σηκώνει το φρύδι της.

"Όχι" λέω γρήγορα και την προσπερνάω. Αρκετά άφησα αυτόν τον αρραβώνα να με επηρεάσει.

Κατεβαίνω τις σκάλες προς το υπόγειο που ήταν ο Ρώσος. Πέρασα το συνηθισμένο πρωτόκολλο της ασφάλειας και άνοιξα την μεγάλη μεταλλική πόρτα. Ήταν δεμένος σε μια καρέκλα και το πρόσωπό του ήταν συνωφρυωμένο όταν μπήκα μέσα.

"Ώρα να φύγουμε" δηλώνω βγάζοντας το μαχαίρι από την τσέπη μου και σκύβω για να κόψω το σχοινί γύρω από τους αστραγάλους του.

"Γαμήσου" γρυλίζει όταν τον σηκώνω από την καρέκλα και χαμογελάω.

"Απλά σε περίπτωση που έχεις τίποτα περίεργες ιδέες" βγάζω το όπλο μου και το τοποθετώ στην πλάτη του. "Κουνήσου" λέω απότομα και τον σπρώχνω μπροστά.