Over My Dead Body

30

Το φώς του ήλιου ζεσταίνει το δέρμα μου και ξυπνάω από την πιο γλυκιά μελωδία που έχω ακούσει ποτέ. Γυρίζω πλευρό με κλειστά μάτια και αναγνωρίζω το give me love του Ed Sheeran.

Τέλεια. Τώρα έχω και ψευδαισθήσεις.

Ο Ace και εγώ κάναμε έρωτα όλη την νύχτα, ελάχιστα σταματούσαμε για να ξεκουραστούμε, μέχρι που ξημέρωσε. Εξερεύνησε όλο μου το σώμα και με έκανε να νιώσω πράγματα που δεν μπορούσα ούτε να φανταστώ. Ήταν η πιο ρομαντική και απολαυστική νύχτα που έζησα ποτέ.

Τρίβω τα μάτια μου με την παλάμη μου και τα ανοίγω. Ο Ace δεν ήταν πλέον δίπλα μου, αλλά καθόταν στο σκονισμένο πιάνο με την γεμάτη σημάδια πλάτη του προς εμένα. Τα δάχτυλά του γλιστρούν επιδέξια πάνω στα πλήκτρα και τον παρατηρώ καθώς η μουσική γεμίζει το δωμάτιο.

Τυλίγω τα σεντόνια γύρω μου και τον πλησιάζω. Η γρήγορη μελωδία άλλαξε σε έναν απαλό και αργό ρυθμό. Πηγαίνω από πίσω του και φιλάω το μαγουλό του. Όταν τα χείλη μου έρχονται σε επαφή με το δέρμα του, χαμογελάει.

"Καλημέρα αγάπη" μουρμούρισε, συνεχίζοντας την υπέροχη μελωδία του τραγουδιού.

"Δεν ήξερα ότι παίζεις" λέω και στηρίζομαι πάνω στο πιάνο, δίπλα του. "Και σίγουρα δεν ήξερα ότι σου αρέσει ο  Ed Sheeran" γελάω και τον κοιτάζω.

"Όταν ήμουν μικρότερος έπαιζα συνέχεια, αλλά από τότε που ξεκίνησε η εκπαίδευση το σταμάτησα" σήκωσε το κεφάλι του για να με κοιτάξει στα μάτια. "Αλλά για κάποιο λόγο, ήθελα πολύ να παίξω σήμερα" χαμογελάει και φιλάει την μύτη μου. "Επίσης, ο Ed Sheeran είναι μουσική ιδιοφυΐα" λέει, συνεχίζει να παίζει το τραγούδι.

"Είμαι της παλιάς σχολής" λέω γυρίζοντας για να στηρίζομαι στην πλάτη μου.

"Αλήθεια?" χαμογελάει. Η μελωδία τελείωσε και συνέχισε αμέσως σε ένα από τα αγαπημένα μου παλιά τραγούδια, του Frank Sinatra.

Τα δάχτυλά του δουλεύουν μαγικά πάνω στο πιάνο, δημιουργώντας τον πιο όμορφο ήχο. Βάζω τα χέρια μου πίσω από το κεφάλι μου και κλείνω τα μάτια μου.

Ο Ace τραγουδάει απαλά και χαμογελάω. Με κοιτούσε συνεχώς, και εκπλήσσομαι από την ικανότητά του να παίζει έτσι χωρίς να κοιτάζει τα πλήκτρα.

Το βλέμμα μου ταξιδεύει σε όλες εκείνες τις φορές που προσπάθησε να με σκοτώσει. Όταν τον κοίταξα, μειδίασε, πιθανόν σκεφτόταν το ίδιο.

Φεύγω από δίπλα του και στριφογυρίζω χορεύοντας μέσα στο δωμάτιο. Τραγουδάω μαζί του ενώ εκείνος γελάει όταν με βλέπει να παίζω με το σεντόνι. Γυρίζω γύρω από το πιάνο, κουνόντας τα χέρια μου ψηλά. Αισθάνομαι πιο ήρεμη και ξέγνοιαστη από ποτέ.

Σηκώθηκε πάνω απότομα με αποτέλεσμα να πέσει το κάθισμα στο πάτωμα. Συνεχίζει να παίζει όρθιος καθώς με κοιτάει με ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο.

"I LOVE YOU BABY, AND IF IT'S QUITE ALRIGHT, I NEED YOU BABY, TO WARM A LONELY NIGHT" ουρλιάζουμε μαζί το ρεφρέν του τραγουδιού. Η φωνή του είναι απαλή, βελούδινη αλλά αρκετά βαριά.

Κλείνει τα μάτια του χαμογελώντας προς το ταβάνι. Έρχομαι δίπλα του, ώστε τα πρόσωπά μας να απέχουν μόλις λίγα χιλιοστά.

"Διακόπτουμε κάτι?" Μια φωνή ακούστηκε από την μπροστινή πόρτα. Τα δάχτυλα του Ace σταμάτησαν απότομα πάνω στα πλήκτρα και το δωμάτιο πέφτει πάλι σε μια παράξενη ησυχία. Με έσπρωξε αστραπιαία πίσω από την πλάτη του.

Κοιτάμε προς την είσοδο, όπου βρίσκονται η Alice και ο Romano, με τα μεγαλύτερα χαμόγελα που έχω δει στα πρόσωπά τους.

"Αα γιατί σταμάτησες, το λατρεύω αυτό το τραγούδι!" Λέει ο Romano γελώντας.

"Μου άρεσε περισσότερο του Ed Sheeran" η Alice μουρμουρίζει σηκώνοντας το φρύδι της. Τα μάγουλά μου κοκκινίζουν από ντροπή και για πρώτη φορά σκέφτομαι σοβαρά να σκοτώσω την κολλητή μου.

"Πως μας βρήκατε?" λέω ψυχρά και σφίγγω το σεντόνι καλύτερα πάνω στο γυμνό μου σώμα.

"Όλο το βράδυ κάναμε έλεγχο στην περίμετρο, μέχρι που βρήκαμε τις πατημασιές σας μέσα στο δάσος." δηλώνει ο Romano.

"Και αναγνώρισα αμέσως το σχέδιο από τις ακριβές γόβες σου" η Alice γελάει και μας πετάει μια τσάντα. Ο Ace την πιάνει με ευκολία, ακόμα με καλύπτει με το σώμα του. Την ανοίγει και βλέπω δύο ζευγάρια καινούργια ρούχα.

"Θα τα χρειαστείτε" ο Romano κλείνει το μάτι του και δείχνει προς την τσάντα. "Ντυθείτε γρήγορα, έχουν συμβούλιο στην αποθήκη σε 30 λεπτά" λέει τυλίγωντας το χέρι του γύρω από την Alice και βγαίνουν έξω από την καμπίνα.

Και κάπως έτσι, η ηρεμία πεθαίνει και βρίσκομαι πάλι στην σκληρή πραγματικότητα της ζωής μου.