Over My Dead Body

32

"Allegra. Πρέπει να σταματήσεις" μου λέει η Alice καθώς πηγαίνω δεξιά-αριστερά στην ιατρική πτέρυγα. Ο Romano πήγε να φέρει φαγητό.

Οι γιατροί μου είπαν ότι δεν μπορώ να μείνω στο χειρουργείο. Μου είπαν μια ηλίθια δικαιολογία και με έβγαλαν με το ζόρι από το δωμάτιο αφού κάρφωσα μια νοσοκόμα με το νυστέρι.

Έχουν περάσει 53 λεπτά από τότε και δεν έχουμε ακούσει τίποτα. Κοντεύω να τρελαθώ, ακόμα και το ηρεμιστικό που μου έδωσαν δεν βοήθησε καθόλου.

"Παράτα με." Πετάω στην Alice και συνεχίζω το πέρα δώθε. Σηκώνεται πάνω και με πιάνει από τους ώμους, γυρνώντας με για να την κοιτάζω.

"Άκουσέ με, ξέρω ότι είναι δύσκολο για εσένα αλλά-" άρχισε να λέει.

"Τι είναι δύσκολο για εσένα?" Η φωνή του πατέρα μου ακούγεται πίσω μας. Όταν γυρίζουμε να τον κοιτάξουμε, γουρλώνουμε τα μάτια μας. Δίπλα του ήταν η μαμά μου με μια ανήσυχη έκφραση στο πρόσωπό της. Ο Marciano και η Viola De Luca στέκονταν δίπλα από τους γονείς μου και φαίνονταν περίεργοι.

"Allegra, τι συμβαίνει?" Ρωτάει ο πατέρας μου σοβαρός.

"Οι Ρώσοι" λέω διατηρώντας την ψυχραιμία μου. "Αυτός ο πόλεμος μαζί τους έχει τραβήξει πολύ.  Είναι δύσκολο για εμένα να διατηρήσω τον θυμό μου όταν ένας από τους άντρες μας είναι σε κρίσιμη κατάσταση" λέω ψέμματα, κρατάω την φωνή μου όσο πιο επαγγελματική μπορώ.

Συγκεκριμένα, ο δικός ΜΟΥ άντρας είναι σε κρίσιμη κατάσταση.

"Μην προσποιείσαι ότι νοιάζεσαι για τον γιό μου" λέει ο Marciano και με πλησιάζει. "Πάντα τον κυνηγούσες. Ήσουν η  τελευταία που έμεινε μαζί του. Πως ξέρω ότι δεν τον πυροβόλησες εσύ?" φώναξε μπροστά στο πρόσωπό μου.

"Μην τολμήσεις να μιλήσεις ξανά έτσι στην κόρη μου παλιο-" ο πατέρας μου έρχεται προς το μέρος μας. Πρίν προλάβει να τελειώσει, σηκώνω το χέρι μου και τον σταματάω. Κοιτάζω πάλι τον Marciano σοβαρή.

"Κύριε De Luca" λέω όσο πιο ήρεμα μπορώ. "Η προσωρινή ανακωχή ανάμεσα στις οργανώσεις μας σημαίνει και την πλήρη προστασία του γιού σας από εμάς. Είναι γελοίο να πιστεύετε ότι θα πείραζα κάποιον που η ίδια μου η οικογένεια ρισκάρει για να προστατέψει. Μην ξεχνάτε ότι τώρα ήμαστε στην ίδια πλευρά." Λέω κοιτώντας τον στα μάτια. Το σώμα του δείχνει να χαλαρώνει και όλοι ξεφύσουν ανακουφισμένοι.

"Κυρία" ένα μέλος μας ερχόταν προς το μέρος μου. "Ο Ρώσος που πυροβόλησε τον Ace ξύπνησε. Είναι στο κελί 5" λέει και γνέφω.