23

969 46 2
                                    

Allegra

Ηλίθιε.
Καριόλη.
Εγωιστή.
Μαλάκα.
Ιταλικό γουρούνι.

Βαράω ασταμάτητα τον σάκο του μπόξ που βρίσκεται μπροστά μου ενώ ιδρώτας λούζει το μέτωπό μου. Συνέχισα έτσι για ακόμα 30 λεπτά. Ουρλιάζω θυμωμένη και κλοτσάω πιο δυνατά από ότι έπρεπε, με αποτέλεσμα να σπάσει η αλυσίδα από το ταβάνι και ο σάκος να πέσει στο πάτωμα.

Ένας γαμημένος μήνας. Τριάντα γαμημένες μέρες. Τόσο έχει περάσει από την μικρή εκδρομή μας με τον Ace στο υπόγειο. Σφίγγω τις γροθιές μου στην ανάμνηση:

"... Είμαι παρθένα" ψιθύρισα.

"Είσαι... τι?" είπε καθώς χαλάρωσε το κράτημά του. "Πως γίνεται η διάσημη Allegra Grey να είναι παρθένα?" ήταν ψυχρός με μια έκφραση δυσπιστίας στο πρόσωπό του.

"Έχω εκπαιδευτεί από τα 17 στην αποπλάνηση. Δεν έχω κάνει ποτέ σεξ στις αποστολές μου." εξήγησα το προφανές "Πάντα τους σκοτώνω πρίν γίνει οτιδήποτε"

"Μα πως... είσαι..." ξεκίνησε.

"Δεν είσαι ο πρώτος άντρας που κάνω κάτι μαζί του. Για την ακρίβεια είσαι ο δεύτερος"  δήλωσα και γούρλωσε τα μάτια του. "Είμαι 25, έχω ανάγκες. Ανάγκες που καλύπτω μόνη μου εύκολα χωρίς την βοήθεια ενός άντρα" υψώνω το βλέμμα μου.

(😯)

(😏)

Με κοιτάει για λίγα δευτερόλεπτα ανέκφραστος.

"Είναι πρόβλημα αυτό?" ρώτησα. Το σώμα μου παρακαλούσε να κάνει κάτι ώστε να αποβάλλω την γλυκιά ένταση που ένιωθα.

Το βλέμμα του μετατράπηκε σε κατσούφιασμα. Με σπρώχνει απότομα από πάνω του και με πετάει πάνω στο κρεβάτι. Βάζει το εσώρουχό του, αρπάζει το παντελόνι του από το πάτωμα και έφυγε, κοπανώντας την πόρτα πίσω του και αφήνοντάς με γυμνή και άφωνη.

"Καριόλη" φώναξα και κλώτσησα τον σάκο με δύναμη.

Δεν το πιστεύω ότι με άφησε έτσι, ενώ ο ίδιος το ξεκίνησε από την αρχή. Φυσικά δεν ντρέπομαι που είμαι παρθένα, αλλά δεν με ένοιαζε κιόλας. Δεν είμαι αθώα, απλά είναι πολύ σπάνιο να μου αρέσει κάποιος τόσο ώστε να κάνω οτιδήποτε σεξουαλικό μαζί του.

Είναι η απόρριψη που με τρελαίνει. Εγώ ήμουν έτοιμη μπροστά του και εκείνος σχεδόν έτρεξε έξω από το δωμάτιο.

Απο τότε με αποφεύγει σαν τον διάολο. Οι μόνες φορές που τον βλέπω είναι σε συνελεύσεις και στο δείπνο. Αλλά ακόμα και τότε φτάνει πάντα πρώτος και δεν μου ρίχνει ούτε ένα βλέμμα. Αν τον δω στους διαδρόμους, θα αλλάξει αμέσως πορεία και θα απομακρυνθεί. Είναι τόσο ενοχλητικό.

Over My Dead BodyDonde viven las historias. Descúbrelo ahora