TAFLAM BOOK 1: The Awesome Five Leader And Me [COMPLETE]

TAFLAM 27: Officially On

XENA POV

"It's you xena. All this years it still you i like."

Ang mga sinabi ni raven noong new years eve ay hindi parin matanggal sa isip ko. Matapos ng confession niya ay bumalik din kami kaagad sa backyard at nakilaro ng thruth or dare.

The next day January 2 ay nagbalak akong magtungo sa national bookstore para bumili ng bagong note book at naubusan ako lalo na malapit na uli ang klase at patapos na ang sem break. I asked steven to drive me but i saw raven on the gate instead. Waiting for me to ride on his black sedan.

"Bakit ikaw?" Tanong ko sa kanya ng makasakay ako sa sasakyan niya at makapag seat belt.

"I just want to. At kung may gusto ka mang puntahan just text me and i drive you." Aniya at ang tingin ay nasa daan lang.

"Do you really like me raven?" I asked him that's when the time he looked at me for a second and back his attention to the steering wheel. "Why? Are you that manhid not to feel it?"

"I am feeling it. But please don't like me raven." Nahinto ang sasakyan sa gilid ng kalsa at tinanggal niya ang seat belt niya at tiningnan ako. "Why xena? Bakit ayaw mong magustuhan kita?"

"Cause i don't want you to just like me. I want you to love me. I want you to love me the way i love you!" I hissed and looked outside the window with my crossed arms.

Mahabang katahimikan ang namayani sa amin naramdaman ko na lang na umardar uli ang kotse. Hanggang sa makarating kami sa national bookstore ay hindi siya umimik at nakasunod lang kahit saan ako magpunta.

Tsk! Kung hindi rin naman pala siya magrereact sana hindi na lang ako nag confess. Anak ka ba naman ng tokwa xena ang tanga tanga mo talaga.

Nilingon ko siya. "You can go around while I'm busy here." Ani ko. At naglakad muli.

I picked three Notebook yung may spring sa gilid at aesthetic ang design. I dont want colorful notebook o kahit ang mga may mukha ng artista dahil nagmumukha lang akong bata.

I thought raven go because i said so, pero nakita ko na lang siya at nakatabi sa akin at kumukuha din ng notebook na kapareho nung akin.

Hinayaan ko na lang siya at naghanap ng iba pang mabibili ng magutom ako ay niyaya ko siyang kumain na muna.

He picked the italian restaurant. Siya rin ang naghatak ng upuan para makaupo ako, kinakareer niya talaga ang pagiging suitor niya kuno.

"Good afternoon ma'am, sir. May i take your order?" The waiter came to us and ask for our order.

Sinabi ko sa waiter ang gusto ko at nginitian ito bago tumingin kay raven.

"Anong sayo?" Tanong ko kay raven pero sinuklian niya lang ako ng masamang tingin, saka bumaling sa waiter at sinabi ang order niya.

Ng makaalis ang waiter ay hinarap ko siya agad.

"Anong problema mo?"

"Earlier you said you love you but now your smiling to that waiter. Ang bilis mo naman yata magsawa," ha, i never know that he has this side ah mapang angkin. I like it.

"Why, are you Jealous?" I teased him.

"Yes i do. And you don't want to see what i can do pagnagtagal pa ang pagseselos ko." Seryosong sabi niya.

"Anong kayang gawin ng isang Raven Guererro, pag nagseselos aber?" Pang uudyok ko pa sa kanya.

"You can't see it. Unless you gave me the right to owned you." I feel hot and my heart keep on beating so fast like i was running like a marathon athlete.