Na Zawsze W Moim Sercu (18+ ; DM)

Rozdział 29

Chcę aby ten koszmar się już skończył.

Nie mogłam niestety na to liczyć bo aby to się stało trzeba by było pokonać Voldemorta. A jest to po prostu nie możliwe.

•

Od śmierci Melanie, czułam się fatalnie. Nic za bardzo nie jadłam, ani nie piłam. Byłam totalnie nie do życia już wcześniej, lecz jednak ta śmierć mnie totalnie dobiła. Leżałam tylko w swoim dormitorium i czytałam książki lub spałam. Kompletnie nic innego nie robiłam.

Nagle usłyszałam otwieranie się drzwi, a w nich stanęli Draco i Blaise. Weszli do środka i usiedli na moim łóżku.

- Ana, nie możesz tak cały czas żyć. - powiedział Blaise, po czym zaczął głaskać moją rękę.

- Nie możesz się kurwa głodować. Musisz coś zjeść. - dopowiedział Draco i zaczął szperać w mojej szafie w poszukiwaniu czegoś. - Zakładaj i idziemy. - rzucił we mnie moją oversize bluzą, jednak ja nie miałam ochoty na wyjście.

- Nigdzie nie idę. - zaprotestowałam i założyłam swoje ręce nad piersiami.

- Idziesz, i to bez dyskusji. - powiedział blondyn po czym podszedł do mnie, założył mi bluzę i wziął mnie na ręce.

- Puszczaj mnie!

- Nie! Masz coś zjeść i tyle. - wyszliśmy całą trójką z pokoju.

- Dobra, pójdę sama. - powiedziałam, po czym chłopak mnie odstawił na podłogę.

Zaczęliśmy się kierować w stronę Wielkiej Sali. Uczniowie biegali po korytarzach, a nauczyciele chodzili w te, i we wte cali przerażeni.

W pewnym momencie moim oczom ukazał się wysoki brunet z loczkami. Od razu wiedziałam kto to jest. Złapałam Malfoy'a za rękę i razem podeszliśmy do chłopaka.

- Co ty tu robisz Matthias?! - spytałam a on na mnie popatrzył olewczo.

- Rozmawiam nie widzisz? - dziewczyny które z nim stały, odeszły i zostawiły nas wszystkich samych.

- Co cie tu sprowadza Riddle? - ponownie spytał Draco, tym razem usłyszałam jad w jego głosie.

- Jeśli już musisz wiedzieć, to przybyłem tu tylko po to aby obserwować jak sytuacja w Hogwarcie się rozwija i po to aby zobaczyć nasza ukochaną Anastasię.

Nie mogłam już znieść widoku chłopaka który mnie zgwałcił. Znowu wzięłam blondyna za rękę i pobiegłam z nim do Wielkiej Sali, zostawiając bruneta samego na korytarzu i żeby nie musieć patrzeć na tą jego szczerzącą się do nas mordę.

Usiedliśmy wszyscy przy stole Ślizgonów. Zauważyłam Astorię więc dosiadłam się do niej. Była mocno przybita i nie wyglądała za dobrze. Miała wory pod oczami, nie miała makijażu, była też bardzo blada.

Nigdy jej nie widziałam w takim stanie.

Nie chciałam poruszać tematu związanego ze śmiercią Melanie, więc odpuściłam i nałożyłam sobie na talerz, nie chętnie jedzenie. Po jakimś czasie dosiadł się do nas Draco.

- Możemy pogadać? - szepnął mi do ucha.

Już chciałam wstać ale chłopak mnie zatrzymał - Ale jak zjesz. - uśmiechnął się. - Spotkajmy się na Wieży Astronomicznej. - i odszedł.

Przez jakiś czas się zastanawiałam o co może mu chodzić. Chciałam teraz pobyć sama ale nie mogłam odmówić chłopakowi. Poza tym, od dłuższego czasu chciałam mu powiedzieć co do niego czuje, a teraz nadarzyła się idealna okazja.