(Zabijecie mnie za ten rozdział Sori) (M- mama Sorim ,T- tata Sorim) _____________ Otworzyłam szeroko oczy jakby mi się koszmar przyśnił. Byłam w innym pomieszczeniu i na nie wygodnym łóżku. Chciałam zobaczyć gdzie jestem więc gwałtownie wstałam do siadu, ale szybko tego pożałowałam bo zakręciło mi się w głowie i dedłam. Nie no poszłam se spać. W sensie zemdlałam xd. Otworzyłam oczy,po prawej stronie łóżka ujrzałam Rikiego, a po lewej Sunghoona, którzy najwyraźniej spali se ze mną. Pov.Sunghoon Wybiegłem z domu, gdy nagle zauważyłem, że Sorim wybiega na ulicę. Tylko co zdążyłem krzyknąć to: -Sorim NIE! Ale było za późno.. Sorim została potrącona przez samochód. Szybko do niej podbiegłem i wziąłem ją na chodnik. Zadzwoniłem po karetkę.. Chwilę puźniej... (P- pielęgniarka ; D- doktor ; R- ratownik z tej tej karetki co nie) Sh- Co z nią? R- Jest w bardzo ciężkim stanie. Żebra zostały połamane, a pacjentka ciężko oddycha. Jest prawdopodobieństwo, że żebra przebiły jej płuca ale miejmy nadzieję, że do tego nie doszło. Sh- Mogę jechać z wami? R- Tak. Ratownicy włożyli Sorim do karetki a po tym ja usiadłem. Początkowo zadzwoniłem do Ni-ki'ego aby zadzwonił do jej rodziców ale nie chciał się słuchać i jak naszybciej jechał do szpitala. W szpitalu... R- Pacjentka potrącona przez ciężarówkę. Połamane 6 żeber, trudność z oddychaniem i jest możliwość przebicia płuc złamanym żebrem. W ciągu przywozu w ogóle nie odzyskała przytomności. D- Natychmiast zabieramy ją na salę operacyjną. Przyszykuj potrzebne rzeczy. P- Dobrze. Sh-Doktorze co się dzieje?! D- Jedziemy na salę operacyjną, są poważne powikłania będziemy teraz walczyć o jej życie. Przez chwilę zdrętwiałem jak to usłyszałem. Jak już się ocknąłem zauważyłem jak łóżko z Sorim znika za drzwiami sali operacyjnej. Pobiegłem ile sił w nogach ale drzwi zatrzasnęły mi się przed oczami. Nagle usłyszałem znajomy głos. ??- Co z nią?! Odwróciłem się i ujrzałem biegnącą w moją stronę Ni-ki'ego Sh- To moja wina... Zamknąłem oczy i walnąłem głową o drzwi, za którymi znajdowała się walcząca o życie dziewczyna. N- Jak to twoja wina? Sh- Za późno powiedziałem.. N- Ale co się stało Sorim?! Sh- Wpadła pod samochód.. N- Co? Sh- No Sor.. N- Wiem ale jakim cudem co i jak, czemu, dlaczego ona co?! Sh- Bo Sorim uparła się aby.... ..... i jest aktualnie operowana. N- O japierdole zapierdole Sh- Ni-ki od kiedy ty przeklinasz? N- Od dziś ile to Będzie trwać?! Sh- Minimum 3 godziny N- Sorim trzymaj się proszę... potrzebuje cię.. Sh- Co szepczesz? N- Żeby przeżyła... 3 godziny później... Pov. Ni-ki Su-Co z nią? N- Nie wiadomo siedzimy tu już od trzech godzin. Mama się bardzo martwi? Su- Na zawał zeszła jak o tym usłyszała a tata zakrztusił się kawą i natychmiastowo biegł na lotnisko. N- Czyli wszystko zostawiliście w Polsce? Su- Mhm. Czekaj! Skąd wiedziałeś, że wyjechaliśmy do polski?! N- eeee stwierdźmy, że strzelałem. Su- Okej? Nagle usłyszeliśmy otwierające się drzwi. A zza nich wyszedł lekarz. Natychmiastowo podbiegłem do wychodzącego męższczyzny i spytałem się: N- I jak?.... Pov. Sorim Nagle do pokoju wbiegli moi rodzice. M- Sorim! Nic Ci nie jest? T- O widzę, że masz wiernych dwóch towarzyszy. So- To jest Ni-ki pamiętacie go? To ten co się wyprowadził do Korei. M-? So- Pani Nishimura? M- Och moja przyjaciółka jak ja dawno jej nie widziałam. To jest jej syn? So- Yhm M- Wyprzystojniał T- A ten drugi? So- To ten co mu kazaliście mnie pilnować jakbym sama se nie poradził. Su- no właśnie widzę jak sobie poradziłaś sama jak przez chwilę na ciebie nie patrzał. So- Nie przesadzaj. ____________________ Był już wieczór wszystkich po dłuższej kłótni wysłałam do domu usłyszałam, że jutro pani Nishimura ma przyjść z jej specjalnym daniem. Przypomniało mi się, że nie zrobiłam dni na sapie więc wzięłam telefon z komody obok i se cykłam fotę:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Następny dzień... (Mn-mama Nikiego Wstałam odrazu sięgnęłam po telefon. Ale jak tylko ujrzałam ekran to normalnie dedłam. Tysiąc wiadomości: ~co się stało?!~ ~czemu jesteś w szpitalu~ ~słyszałam, że zostałaś potrącona, to prawda?~ I inne tego typu rzeczy. *plotki szybko się roznoszą wkurzające* Nagle usłyszałam otwierające się drzwi. Mn- Jak ja Cię dawno nie widziałam Sorim! Jak ty wyrosłaś i wyładniałaś! So- Dziękuję ≧◡≦ So- Hej Ni-ki gdzie twoja siostra? N- Musi się uczyć ale odwiedzi Cię jak tylko będzie mogła. So- jasne Mn- Masz tutaj mój specjał a ja idę pogadać z twoją mamą dawno się z nią nie widziałam. So-Yhm jasne. Mn- To ja was zostawiam bawcie się dobrze! Pani Nishimura wyszła z sali a ja ostałam sama z Ni-kim N- Nic ci nie jest? So- Nie dobrze się czuję N- Uf to dobrze martwiłem się Przytuliłam mocno chłopaka i chwile jeszcze pogadaliśmy i śmialiśmy z byle czego. Potem Niki wraz ze swoją mamą wrócili do domu. A ja se poszłam spać.
Kolejny dzień.... Obudziłam się. Sięgnęłam po telefon, spojrzałam na ekran i się automatycznie uśmiechnęłam. Dalej miałam na tapecie mnie i Ni-ki'ego. Spojrzałam na godzinę zaraz zaczynała się 15.00 dostałam sms. Od Mama♡ Sorim. Dzisiaj niestety nie przyjdziemy do ciebie na obiad. Przyjdzie mama Sunghoon'a ponieważ nie chcemy ciągle prosić Mamę twojego przyjaciela o to aby przychodziła do ciebie ciągle. Ona też ma swoją prace itp. Pojechaliśmy na delegację za 1 dzień wrócimy. No nie powiem trochę się na nas wkurzyli. Pamiętaj, że Cię z tatą bardzo kochamy buziaczki(￣ε ￣) Do Mama♡ Jasne nie przejmuj się dam sobie radę buziaki♡ _________________ Usłyszałam pukanie do drzwi. Msh- Hej to ty jesteś Sorim? Córka pani Kim? So- Tak Msh- Proszę poznaj mojego.. Sh- Mamo my się znamy.. Msh- Och okej Usłyszałam tylko jak pani Park szepcze Sunghoon'owi: Msh- Nie przedstawiałeś mi jej od kiedy się znacie? Sh- Wystarczająco długo ___________ Sh- Okej mamo to ty możesz już iść ja zostanę poradzimy sobie. Msh- Na pewno? Sh- Na 100% -i się uroczo uśmiechnął. Msh- dobrze ro ja was zostawiam. Sunghoon proszę nie siedź długo jutro szkoła. Sh-Dobrze wrócę przed 21.00 Msh- Okej to do zobaczenia! Zostaliśmy sami skskk Sh- I jak się czujesz? So- Dobrze dobrze Sh-Przepraszam... So-Ale za co? Sh- Za to że zostałaś potrącona.. So- Ej ! Nie masz co mnie przepraszać, po pierwsze to moja wina bo wyszłam na tą cholerną ulicę, a dwa to ten pajac był pijany i nie widział, że jest czerwone. Chłopak nic nie odpowiedział ale widziałam ja mu się kręci łza wokół oka. Sh- Nie wiem co bym zrobił jak by operacja się nie udała.. So- Co? Sh- Sorim.. So-Hm? Sh- Bo ja..... ciebie. Lubię.... So- Chwyciłam chłopaka za policzki, pociągnęłam go do siebie i pocałowałam. Odchyliłam głowę spojrzałam mu prosto w oczy So- Ja też ciebie kocham Sunghoon.. Do sali wbiegł Ni-ki....
