Anne -dadı-

27.Bölüm-Sarhoş

Selaaaam!

Evet yanlış görmediniz, bölümler arasında bir ay değil, sadece bir gün var Kdkdkdkdkdkdkdk

Bu bölüm çok hoşuma gitti, bilmiyorum tam oldu mu ama elimden geleni yaptım galiba.

Son sahnede klasik müzik dinleyebilirsiniz, klasik müzik dinleyerek yazdım.

Uzatmayayım, keyifli okumalaaar!

.

.

.

İki gün geçmişti ama o kadının dedikleri hala kafamın içinde dönüp duruyor, canımı sıkıyordu. Onur'un beni sevdiğini söyledikten sonra bırakıp gidecek bir insan olmadığını biliyordum ama elimde değildi.

Galiba bu durumu ondan daha fazla kafaya takmıştım.

İki gündür Onur sürekli konuşmaya çalışıyor, ben de tabiri caizse nazlanıyordum.

Kıvranışını görmek çok zevkliydi.

Asaf ve Peri'yi giydirmek için onları odalarına çıkardım. Uzun süredir evde olduğumuz için sitenin içerisinde yürüyüşe çıkmak istemiştim çocuklarla.

Peri için mor bir eşofman takımı, Asaf için lacivert bir eşofman takımı çıkardım ve koltuğa, yanlarına, gittim.

"Gel bakalım."

Peri'nin üzerini giydirirken meraklı meraklı, "Anne." diye seslendi.

"Efendim."

"Benim adım niye Peyi?"

Yüzümü garip bir ifadeye sokup düşünüyormuş gibi yaptım. "Peri gibi güzel olduğun için."

"Senin adın niye Ayın?"

"Annem ve babam öyle koymuş, bilmiyorum."

"Niye koymuş?"

"Bilmiyorum meleğim."

Hırkasının fermuarını çekerken parmağını dudağına koydu ve yanda oyuncaklarla oynayan Asaf'a baktı. "Asaf'ın adı niye Asaf anne?"

Derin bir nefes aldım. Küçük çocukların bitmek bilmeyen soruları...

"Onu babana sorarsın. Ben bilmiyorum bebeğim."

Dudaklarını büzdü. "Hadi şuradaki kutudan tarak ve toka getir."

"Tamam anne."

Peri toka almaya gittiğinde Asaf'ın hızlıca üzerini giydirdim. "Anne ben acıktım."

"Çıkmadan önce elma doğrarız, parkta yersin olur mu annecim?"

Asaf başını sallarken Peri'nin bozulan saçlarını topladım ve birlikte aşağıya indik. Onlar çizgi film izlerken birkaç dakika içinde hızlıca meyve doğrayıp saklama kutusuna koydum. Bir şişeye de su koyup sırt çantama yerleştirdim. Montumu giyip çantayı sırtıma taktıktan sonra çocuklarında montlarını giydirdim ve evden çıktık.

Sol elimle Asaf'ın, sağ elimle Peri'nin elinden tutup yürümeye başladım. Kendi aralarında konuşuyorlardı ve bu onları yeme isteğimi arttırıyordu.

Sanki devlet meselesiymişçesine çizgi filmi tartıştıkları için tutamayıp kıkırdadım.

Dikkatleri bana dönerken aynı anda konuştular. "Anne Peppe daha güzel değil mi?"