Seeeelaaaaaaaaaam!
Biz ne ara 20K olduk ya? En son 18 okunmaydı bu kitap kdmkdmckdmkcdmkdmdk
Bölümün başındaki şarkı sözleri Pinhani-Beni Sen İnandır'a aittir. Keyifli okumalaaar!
.
.
.
19.Bölüm
'Küçükken çok inanmıştım,
Eğer çok istersen,
Her şey mümkün...'
Kulaklarımda çalan şarkıyla düşüncelere dalmıştım. Ancak şimdi kalkıp hazırlanmam ve güçlü olmam gerekiyordu.
Bu gün...Mahkeme vardı. İçimde ki ses, gitmememi söylese de ben gidecektim. Gidecek ve o şerefsizle yüzleşecektim.
Kulaklıklarımı çıkarttım ve stresle dolabımın önüne geldim. Dolaba bakıyordum ama görmüyordum. Gözlerim kıyafetlerde, düşüncelerim bambaşka yerlerdeydi.
Silkelendim ve kendime geldim. Derin bir nefes alarak, bu defa düzgün bir şekilde kıyafet seçtim. Oyalanmadan kıyafetleri giydim ve aynanın önüne geçerek hafif bir makyaj yaptım. Saçlarımı alttan sıkı bir at kuyruğu yaptıktan sonra çantamı ve telefonumu alarak odadan çıktım.
Onur Bey beni bekliyordu, birlikte adliyeye gidecektik.
O günden sonra iki hafta geçmişti. Hiç beklemeden Onur Bey'e vekalet vermiştim ve suç duyurusunda bulunmuştuk. Merdivenlerden inerken aklıma o gece düştüğünde istemsizce gülümsedim.
Aradan ne kadar dakika ya da saat geçtiğinden bir haber olarak başımı kaldırdım. Ağlamaktan bitap düşmüştüm.
Belimde olan ellerini kaldırdı ve hala gözyaşlarıyla ıslanmakta olan yanaklarımı sildi. "Şş, yeter. Ağlama artık."
Gözlerine baktım.
Sanki ben küçük bir kız çocuğuydum, düşmüş ve dizlerimi yaralamış, ağlıyordum. O ise beni yerden kaldırıp ellerimdeki, dizlerimdeki tozları silkelemiş yaralarımdan öpmüştü.
Ve masallara inanan bu küçük kız çocuğu, bu adamın öpmesiyle yaralarının iyileştiğine inanarak ağlamayı kesmişti.
Benden bir tepki beklemekten vazgeçti ve ellerini yanaklarımdan çekerek benden uzaklaştı. "Hadi artık uyu. Çok yoruldun."
Yorulmadım ki...Benimle böyle ilgileneceksen bütün gece ağlayabilirim.
Kendine gel Arın!
Zar zor dış dünyaya döndüm ve başımı ağır ağır salladım. Oturduğumuz yerden kalktım ve ev kapısına doğru bir adım attım. Sonra hatırlayıp duraksadım ve arkamı döndüm.
"Teşekkür ederim. Her şey için."
Beni seyretmeye devam ederken yüzünü bir gülümseme kapladı. İçtenlikle gözlerimi bakan gözlerine odaklanmışken konuşmasıyla kendime geldim.
"İyi geceler."
"İyi geceler."
Birkaç saniye daha baktım güzel yüzüne, ardından yavaş adımlarla, onun bakışları eşliğinde eve girdim.
Yüzümdeki huzurlu gülümsemeyle birlikte salona geçtim. Beni gören Onur Bey, çocuklarıyla ilgilenmeyi kesip ayaklandı. "Hazır mısın?"
Başımı salladım. "Hazırım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anne -dadı-
ChickLit● Evden kovulup iki meleğin annesi olan, Onur'un hayatının anlamına anlam katan Arın'ın hikayesi. * "Sizi anlamıyorum Onur Bey! Neden bir anda böyle davranmaya başladınız?!" "Çünkü sana deli gibi aşık oldum!Seni deli gibi kıskanıyorum!" * ● // Ba...
