Anne -dadı-

11.Bölüm-Gerçekten Anne

1K Olmuşuz!

O zaman halay!  ldölcmdlmvdmvkfmvkfmkm

Ay çok mutlu oldum çok teşekkür ederiiim!

Bölüm çok güzel olmadı gibi ama sizleri gerçekten daha çok bekletmek istemedim. Tekrar okumaya üşendiğimden yazım yanlışların, cümle hatalarını düzeltmiyorum haberiniz olsun dkmckdmcm 

Birde, çocukların yaşını büyütüp konuşmalarını bir ara düzenleyeceğim. Sinir oluyorum bebekçe yazmaya dkcmdkmck 

İyi okumalaaaar!
.

.

.

11.bölüm

Duyduğum çığlıkla telaşla elimdeki bıçağı bıraktım ve mutfaktan çıktım. "Asaf!"

Asaf, çığlıklar atarak dış kapıya doğru koştuğunda telaşla peşinden gülerek giden Murat Bey'e baktım.

"Ne oluyor?"

"Sakin ol, kötü bir şey yok. Asaf'a çok istediği bir şeyi almış babası."

Endişem kaybolurken meraklanmıştım. Onlar Peri'yle birlikte Asaf'ın peşinden gittiklerinde bende mutfağa geri dönüp ellerimi yıkadım ve peşlerinden bahçeye çıktım.

Onur Bey, oğluna yardımcı olarak akülü arbaya bindiriyordu. Asaf'ın mutluluğu beni gülümsetirken bacağıma sarılan kollarla başımı aşağıya çevirdim. Peri, dudaklarını büzerek bacağıma sarılmış, babası ve kardeşini seyrediyordu. "Peri?"

Omuz silkti ve kardeşini akülü arabaya bindiren babasını seyretmeye başladı.

Asaf'a arabayı nasıl kullanacağını anlatıp birkaç tur ona yardımcı olduktan sonra sonunda kızını fark eden Onur Bey hızlıca yanımıza geldi. Murat Bey, Asaf'ın yanına gidip onunla ilgilenmeye başlarken Onur Bey'de kızıyla aynı hizaya gelmek için çömelmişti.

Ancak Peri, babasına bakmıyordu bile. Gülmemi bastırabilmek adına elimle ağzımı kapattım.

"Babacım?"

"Efendim?"

"Neden bana bakmıyorsun?" Peri omuz silktiğine Onur Bey bana baktı. Bilmiyorum dercesine alt dudağımı büktüm.

"Ne oldu bir tanem? Babaya küstün mü yoksa?"

"Hı hı. Şen git Aşap'a ayaba ay."

Ağzımdan birkaç kıkırtı kaçarken Onur Bey, "Haa, şimdi anlaşıldı." Diyerek ayağa kalktı.

Peri, arkasını dönüp giden babasına şaşkınca baktı. Bana döndüğünde ise gözleri dolmuştu. Şaşkınlıkla onun boyuna eğildim. "Şş, ağlamak yok. Geliyor baba, bak."

Elimle elinde pespembe bir akülü arabayla bize doğru gelen Onur Bey'i işaret ettiğimde Peri oraya baktı.

Babasının elindeki arabayı fark edince gözleri ışıldadı , "Baba!" diye bağırdı ve ona doğru koşmaya başladı.

Onur Bey elindeki arabayı yere bırakıp eğildi ve kollarını açtı. Peri babasının kolları arasında kaybolduğunda aklıma kendi babam gelmişti. Burnum sızlarken uzun zamandır yanlarına gitmediğimi hatırladım.

Gözlerim dolmak üzereyken kendimi toparlayarak heyecanla arabasına binen Peri'ye odaklandım.

"Bak kızım ayağını da buraya koy. Eller de buraya, hah şunu da yapalım. Hadi bas gaza."