●
Evden kovulup iki meleğin annesi olan, Onur'un hayatının anlamına anlam katan Arın'ın hikayesi.
*
"Sizi anlamıyorum Onur Bey! Neden bir anda böyle davranmaya başladınız?!"
"Çünkü sana deli gibi aşık oldum!Seni deli gibi kıskanıyorum!"
*
●
// Ba...
Merhaba, bölüme geçmeden önemli bir konudan bahsetmek istiyorum.
Birçok haklı yorum aldım.Peri ve Asaf'ın yaşına rağmen çok iyi konuştuğuyla ilgili. Öncelikle çok haklısınız. Düzgün bir araştırma yapmadan yazmıştım tüm bunları ve bende yazdığım şeylerden memnun değilim. Kitabın ilk on bölümünü falan düzeltmek istiyorum. Bunu ne zaman yapsam kararsızım, bana bu konuda yardımcı olursanız çok sevinirim.
Sizce final yapıp mı düzenleme yapmalıyım yoksa hemen düzenlemeye başlamalı mıyım?
Eğer hemen düzenlemeye başlarsam bu uzun ve zorlu bir şey olduğu için yeni bölüm gelmeyebilir.
Ve şunu da belirteyim, yapacağım bu düzenlemede kurgu aynı kalacak ama özellikle ilk on bölümde birçok değişiklik olacak.
Aylardır bu düzenleme işi aklımdaydı ancak dediğim gibi ne zaman yapsam kararsızdım.
Neyse fazla uzatmayayım, bölüme geçebilirsiniz. Medyaya koyduğum müzikle okuyabilirsiniz.
Keyifli okumalar!
.
.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
23.Bölüm
"Hadi güzelim, bu son. Bunu da ye sonra oyun oynayabilirsin."
Peri'ye güçlükle bir iki lokma yemek yedirdikten sonra mama sandalyesinden indirdim. Hasta olmuştu ve hastalığı Asaf'a bulaşmıştı. Son bir hafta çok zor geçmişti. Asaf bir iki gün içinde iyileşmişti ama Peri hala hastaydı ve ateşleniyordu.
Yorgunlukla ellerimi sandalyenin iki tarafından sarkıttım. "Çok yordular seni değil mi?"
Onur Bey'in yanıma gelmesiyle toparlandım ve başımı salladım. "Biraz, ama olsun. Onlar iyi olsunlar da."
Karşımdaki sandalyeye oturdu. Ben Peri'ye yemek yedirmekle uğraşırken o da Asaf'ı oyalamıştı.
"Teşekkür ederim."
Başımı kaldırdım. "Neden?"
Eğer çocuklara bakmamdan bahsediyorsa, öncelikle bu benim işimdi. Ayrıca onları gerçekten kendi çocuğum, ya da kardeşim gibi seviyordum. Ve ilgilenmekten oldukça memnundum.
Omuz silkti. "İçimden geldi."
İçeriden Peri'nin ağlama sesi gelirken aynı anda telefonum çalmaya başlamıştı. Telaşla masadaki telefona döndüm.
Mehmet Arıyor...
Peri'ye mi gitsem, telefona mı baksam telaşında kalırken Onur Bey'in bakışlarının telefonumda olduğunu gördüm.
Huzursuz yüz ifadesini düzeltip gülümsedi ve kalktı. "Ben bakarım Peri'ye. Sen cevapla telefonu."
Ben başımı sallayıp yeşil simgeyi kaydırıp telefonu cevaplayana kadar Onur Bey çoktan Peri'nin yanına gitmişti.
