●
Evden kovulup iki meleğin annesi olan, Onur'un hayatının anlamına anlam katan Arın'ın hikayesi.
*
"Sizi anlamıyorum Onur Bey! Neden bir anda böyle davranmaya başladınız?!"
"Çünkü sana deli gibi aşık oldum!Seni deli gibi kıskanıyorum!"
*
●
// Ba...
Biraz geçiş bölümü gibi oldu, bazı kısımları içime sinmedi ama genel olarak sevdiğim bir bölüm oldu.
Keyifli okumaalaaar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
20.Bölüm
Aynı anda arabadan inip kapıları kapattığımızda ona bakıp gülümsedim. Fark etmemesi için hemen önüme dönmüştüm.
Bugün harika bir gün geçirmiştik. Ve en önemlisi, belki kalıcı değildi ama, adalet yerini bulmuştu.
Düşüncelerimle yüzümdeki gülümseme büyürken Allah'a bir kez daha şükür ettim.
Selim'in böyle bir ceza almasının sebebi sadece beni taciz etmesi değildi. Mahkeme de diğer suçları da ortaya çıkınca, böyle bir karar alınmıştı.
Evin kapısına ulaşmadan önce durdum ve Onur Bey'e döndüm. "Ben bugün için çok teşekkür ederim Onur Bey."
Hafifçe gülümsedi, ama cevap vermesine kalmadan evin kapısı açıldı ve bizim bücürler koşarak yanımızda geldi.
"Çocuklar! Düşeceksiniz." Diye onları uyarsam da koşmaya devam etmişlerdi. Peri babasının önüne, Asaf benim önüme durdu ve ellerini yukarıya doğru uzattılar. Allah'ım bu çocukları yiyebilir miyim?
Eğilerek Asaf'ı kucağıma aldım. Ben buraya geldiğimde ikisine aynı anda kucağımda tutabiliyordum. Ancak şimdi birini bile kaldırmakta zorlanıyordum.
Asaf kucağıma geldiği gibi boynuma kollarını dayayarak kafasını da omzuma yasladı. Sessiz sessiz bana bakarken masumluğuna ağlamak istedim.
Acaba annesi onların bu halini görse, bırakıp gittiğinden pişman olur muydu?
Aklıma aniden ve nedensizce gelen bu düşünceyle kendime sinir oldum. Bunu sorgulamak bana düşmezdi.
Aklımdan bu düşünceyi kovup babasıyla konuşan Peri'ye odaklandım.
"Hmm, demek benim minik kızım beni çok özlemiş öyle mi?"
Peri masum masum kafasını salladı. "Evet, seni de annemi de." Bana baktığında gülümsedim.
Onur Bey kızını öpücüklere boğmaya başladığında Peri'nin kahkahası kaplamıştı bütün bahçeyi.
Bakışlarım sesi soluğu çıkmayan Asaf'a kaydığında uykuya dalmak üzere olduğunu gördüm. Gözleri bir kapanıp, bir açılıyordu.
Burada daha fazla dikilmemin mantıksız olduğuna karar verip Onur Bey ve Peri'yi beklemeden içeriye girdim. Kapıda bize bakan Ebru abla peşimden gelirken, "Uyudu mu?" diye fısıldadı.
