KAFES

***26***

Sabah gözlerimi açtığımda Aram'ın yanımda olmadığını fark ettim, bu yüzden birazcık mutlu uyandım. Yatakta yaklaşık 15 dakika oturup hayatı sorgulamaya başladım bu muhtemelen herkesin yaptığı boş bir aktiviteydi. Daldığım düşüncelerden sıyrılıp banyoya yöneldim, ellerimi yüzümü yıkayıp dağılan saçlarımı tarayarak düzelttim. Dolaba gidip bugün için giyecek bir şeyler baktım ve rahat olduğunu düşündüğüm bir takımı elime aldım, hazırlanmam bittiğinde yavaşça aşağıya indim. Aram hazırlanan kahvaltı masasında oturmuş telefonuyla oynuyordu, benim geldiğimi fark ettiğinde ayağa kalkıp alnımdan öptü

" günaydın çiçeğim, kahvaltımızı yapalım sonra okuluna bakmak için çıkmamız gerekiyor"

Dedi. Sessizce masaya oturdum ve kahvaltıma başladım, her zaman olduğu gibi onunla muhatap olmak istemiyorum. Çiçek abla Aram'ın bardağına çay doldururken bana portakal suyu getirdi, göz göze geldiğimizde başıyla Aram'ın emri olduğunu anladığım bir göz hareketiyle karşılık verdi. Acıkmıştım ve kahvaltımı yapmaya koyuldum, ama aniden aklıma annemin ne zaman geleceği sorusu takılınca boğazımı temizledim.

" Aram annem ne zaman gelecek buraya?"

Diye sordum. Aram hafifçe gülümsedi

" çiçeğim, annene gelmesini söyledim ama o sürekli Berzan'ın yalnız kaldığını ve dedenin onun aklını çeldiğini söyleyince fazla ısrar edemedim. İstersen sen arayıp konuş annenle. "

Dedi. Başımla onayladım kahvaltım bitince sessizce kalktım masadan, yavaşça merdivenlere yöneldim odaya çıkıp annemi aramam gerekiyordu. Arkamdan gelen Aram'ın sesiyle odaya girdik

" bir saate hazır ol sevgilim, çıkıp okuluna bakmaya ve gerekli bilgileri öğrenmeye gidelim beraber."

Dedi, başımla onayladım tekrar. Aram ceketini alıp çıktı odadan bende hemen annemi aramaya koyuldum. Bir kaç kez çaldı telefon ve sonunda annem açtı

" alo kızım nasılsın? "

" iyim annecim sen nasılsın? "

" bende iyim kızım, bir sorun yok burada aramanı bekledim rahatsız etmek istemedim"

" o ne demek annecim, Aram söyledi az önce buraya gelmek istemiyor musun?"

" bak yavrum, Berzan'ı burada tek bırakmaya korkuyorum. Çok fazla dedeni dinliyor başına bir iş gelmesinden korkuyorum, Berzan'ı tanıyorsun aklı başında hareket etmiyor sadece dedenin emirlerini uyguluyor. "

" anne Berzan seni vurdu! Ölümden döndün, neden hala onun yanında kalmak istiyorsun? Aklı başında kocaman adam senin korumana ihtiyacı yok onun ama benim var! "

" neden öyle dedin kızım, bir şey mi oldu? Aram oğlum aradı beni çok ısrar etti gelmem için bir problem mi var aranızda? "

Derin ama sessiz olmasına özen gösterdiğim şekilde bir nefes aldım. Biraz bekledim, kendimi toparladım. Sinirlenmiştim

" annecim bizim aramızda bir problem yok ama ben benim yanımda kalmanı istiyorum, Aram da çok istiyor lütfen buraya gel ve benimle kal"

" kızım anlıyorum ama lütfen birazcık beni anlamaya çalış"

" annecim bak Aram bir şey dediyse söyle bana lütfen"

" hayır kızım Aram oğlum çok iyi bir insan, senin kıymetini de bilecek inanıyorum buna. Ama ben burada kalmak zorundayım"

Şuan ağlamamak için kendimi çok zor tutuyorum, nasıl hala Berzan için orda kalmak ister? Dedemin ve diğerlerinin ona yapmadığı şey kalmadığı halde hala orda yaşamak istiyor?