Aragorn
"Lang zullen we leven!" Roept Amira enthousiast als we van de roodlingen af geraakt zijn. We lachen allemaal, de sfeer is er weer in. Door de sneeuwstorm heeft Tauril geen last meer van haar probleem met de brand. Ze lachte even vrolijk mee. De avondzon, Mora, gaat onder. Ze heet Mora omdat Mora de godin van de zon is. We slaan ons kamp op, ieder heeft zijn taak. Gimli verzamelt takken, Ik en Legolas zorgen ervoor dat iedereen lekker kan liggen. Tauril scherpt onze wapens en maakt nieuwe pijlen en Amira is jagen. Even later brand het vuur en hebben we eten, nee, geen Lembasbrood maar berg geiten. Daar zijn er hier honderden van. Daarna gaat iedereen slapen en ik houd de wacht. Ineens voel ik een windvlaag boven mij, ik kijk omhoog en zie een gedaante zweven. Ook zie ik een paar rode ogen, die rondturen naar beneden, opzoek naar een prooi.
The next Morning
Iedereen heeft de rode ogen gezien maar we vermoeden dat het niks ernstig is. We wandelen met een stevige pas door, de koude lucht is draaglijk. Na een tijdje komen we aan een grot, omdat hij heel donker is lopen we hem snel voorbij. Dan begint het te stort regenen, liters water vallen uit de hemel en wij worden kleddernat. Uiteindelijk besluiten we dan toch om de grot in te gaan. Binnen in de grot is het kil en donker. Ik maak een fakkel met een tak die ik vond en ik steek hem aan. De grot wordt verlicht en we zien een doorgang. Vastbesloten loopt Tauril erdoorheen, daarna volgen Amira en Legolas. Gimli laat zich niet kennen en loopt ook verder. Dan volg ik, om het rijtje af te maken. Na een paar minuten voelen we dat de grot nat wordt en dat er in de verte een grote zaal is. Ik kijk omlaag, heel veel plukken schapenvacht liggen verspreid over de grond. Ik heb het gevoel dat deze grot bewoond is.
~~Gandalf~~
Eergisteren is de smaragd die ik aan Legolas gegeven had terug voor mij verschenen. Ik denk dat ze hem op een monster hebben kapot gegooid. Ondertussen heb ik onderzoek gedaan naar de stone of Elements, het is een krachtige steen met vele verschillende kleuren, ook heb ik Lithium opgezocht, het blijkt dat er nu duistere wezens in de stad wonen. Junipher is gaan kijken en nog altijd niet teruggekeerd. "Gandalf! Junipher is terug." Ik haast mij naar buiten en zie een geradbraaktte Junipher naar mij toe wandelen. Hij gaat zitten en ik ga langs hem staan. "Wat is er gebeurt?" "Er wonen echt duistere wezens. Vampieren, Weerwolven en de dragiolitukis." Arwen komt ertussen: "de dragiolitukis? Wat is dat?" "Dat is een soort stier met een leeuwen kop en draken vleugels." "Bestaat dat dan?" "Zijt daar maar zeker van." Arwen was stil, ze kijk bedenkend. "Daar gaan jullie naartoe hé?" "Ik vrees van wel..." "Roep Radagast, ik heb een idee!" "Zoals u wenst, uwe majesteit." Antwoordt Junipher beleefd en hij verdwijnt door de deuropening. Ik kijk hem na, vragend of ik Aragorn enzo zou tegemoet rijden.
~~Tauril~~
"Euh, jongens? Wat is die wind?"
Er waait ineens een wind door de grot. "Geen idee..." antwoord Aragorn. "Pas op!!!" Brult Amira,"De Fakkel!!!" Aragorn kijkt haar vragend aan. Maar inderdaad door de wind werd de fakkel uitgeblazen. Terwijl Aragorn die probeert terug aan te steken, loopt de rest verder. Ik tast de muur af, de muur voelt nat en koud aan, maar hij wordt steeds warmer. Ineens voel ik geen muur meer en val ik. Iemand raapt mij op. "Gaat het?" Hoor ik een meisjes stem vragen, Amira. "Ja, hoor." Ik glimlach, maar die ziet ze niet, je ziet geen steek voor ogen. Ik begin te zweten. "Hoe kan dat?" Vraag ik. Ik hoor Gimli geen idee antwoorden. Ineens zien we een vlam en de fakkel springt aan. Nu we weer zien kijken we recht voor ons, recht in een gigantisch oog...
***********************************
Mwahahahajahaha.... cliffhanger.
Sorry....
Oke. NOG VRAGEN VOOR DE Q/A???????????
Ciao xxxx
JE LEEST
The Red Army
AdventureIk zie haar zitten in het gras, spelend met een hertje. Opeens loopt het hertje weg. Ze staat op en tuurt in de verte. Ik tuur ook, ik ben een elf namelijk dus ik kan ver kijken. Ik zie een leger in de verte op doemen op paarden. Ik zie haar schrikk...