{The visit ends in a disaster}

68 8 0
                                    

Amira

Ik kreeg tranen mijn ogen toen ik aan mijn vader moest denken. Ik had via de Smaragd steen vernomen dat hij dood was. Ik deed het dagboek dicht, ik was nog niet klaar om het te lezen. Klop klop... "binnen."

"Amira, de koning vraagt om ons gezelschap. Hij moet iets belangrijks vertellen. En maak je gereed, we vertrekken morgen ochtend vroeg."

"Oké, ik kom mee."

Samen liepen we naar beneden en zochten de troonzaal. Als Gimli er niet was, was ik zeker verloren gelopen. De troonzaal was werkelijk prachtig, grote ramen, goud plafond en een rode koningstroon. Ik zag dat Tauril en Legolas er al waren.

"Ah, welkom. Nu kunnen we beginnen, zoals jullie misschien al weten is het vandaag 50 jaar geleden dat Smaug onze stad had aangevallen en dat wij hem verslagen hadden. En om die genegenheid besloot ik vanavond een feest te geven en iedereen is uitgenodigd, zo ook jullie. Nemen jullie mijn aanbod aan?"

Voor wij iets konden zeggen sprak hij alweer.

"Natuurlijk, wel! Ik verwacht jullie om 5 uur. En kleren vinden jullie in jullie kasten. Gimli, voor jou hebben we aangepaste kleren in je kast gedaan. Tot vanavond." En hij liep weg. We keken elkaar allemaal eens aan. Tauril ging zich meteen klaarmaken, ze zei dat ze anders niet genoeg tijd had. Toen zei ik: "Laten wij ons ook klaarmaken, het is onze laatste avond hier en de koning staat erop dat we het doen."

Ze knikten instemmend en liepen allebei weg. Ik liep dus ook terug naar mijn kamer om mij op te frissen. Na een douche te hebben genomen ging ik kijken in mijn kleerkast wat er zoal lag. Er lagen blauwe japonnen en witte baljurken. De blauwe vond ik het mooiste maar te open, dus ik nam een witte en deed hem aan. Mijn haren deed ik in een soort staart en deed er ook een paar leuke bloemetjes bij. (Outfit staat op foto) Ik bedacht me net dat ik nog te vroeg was dus ik ging nog effen naar de bibliotheek.

~~Aragorn~~

"Gandalf!" Er zijn problemen boven op de berg. Het gaat om Amira's vader."

"Laat me het zien."

We draafden op onze paarden naar boven en zetten onze paarden in de stal. Toen we naar het huisje gingen zagen we 3 zwarte paarden voor het huisje staan. We liepen naar binnen en zagen dat de 3 ruiters Amira haar vader bedreigden.

"Laat hem met rust."

De 3 ruiters draaiden zich om en keken ons aan. Ze trokken hun zwaarden en kwamen naar ons toe. Ik en Gandalf namen elk ook een zwaard en trokken ten strijde. 2 mannen gingen voor hun leider staan en vochten dapper, bij de eerste slag kreeg ik het zwaard tegen mijn arm geschoven maar ik hakte daarna zijn hoofd eraf. Bij de 2de deed Gandalf een trukje en de man kreeg een zwaard in zijn hart. Toen we met hun klaar waren zagen we dat de derde, de arme man doodde en hij zei daarbij: "Wij krijgen he dochter wel Elven Officiertje!" We vlogen naar voren en doodde de man maar het was te laat. Amira's vader lag dood op de grond. Toen we hem beter bekeken merkten we op dat hij een elf was. Wat zei die man ook al weer? 'Officiertje?' We brachten het lichaam naar Minas Tirith en riepen Thranduil.

"Waarom werd ik geroepen?"

"Ken jij deze man?"

"Hmm... eens zien. Ja! Hij was onze beste officier! Zijn naam was Taforalum."

"Gandalf, hoe komt het dat Amira's vader een elf was? Is Amira dan ook een elf?"

"Dat zou kunnen mijn vriend, hoe heette haar moeder ook alweer?"

"Arthemis Amalia Chester."

"Ik ken die naam, maar vanwaar?" Zei Thranduil ineens.

"Thranduil, zoek het op en meld het ons. Gandalf, meld aan Amira dat haar vader dood is, maar zeg niets van dat hele elfen gedoe."

"Oké."

Ze liepen allebei tegelijk weg en ik bleef achter, dat was saai alleen dus ik ging naar Arwen.

~~Legolas~~

Het bal was werkelijk prachtig. Er was een leuke sfeer en veel plezier. Zelfs de 'armste', zo kan je het niet echt noemen, waren er. Ik en Gimli zaten aan een tafeltje, de meisjes waren er nog niet. Als eerste kwam Amira binnen.

"Sorry dat ik laat ben maar ik was de tijd uit het oog verloren. Ik zat namelijk in de bibliotheek."

Ze zag er prachtig uit, bedacht ik me terwijl we zeiden dat het niks was. Tauril kwam even later binnen, zij had een licht roze jurk aan met zijde, en haar haren zaten in een knot. Het feest was een succes want alle mensen hadden plezier en Gimli was een drink zoveel mogelijk wedstrijd aan het doen met een andere dwerg. En wij klapten allemaal mee, Gimli won en kreeg dus gratis drinken, maar hij weigerde want hij had al genoeg op. Dat was echt grappig. Ik zag ineens een schim in de gang. Amira zag het ook en ging kijken. Ik volgde haar. We liepen door de stad richting de stadspoort die niemand bewaakte, wat vreemd. We slopen mee naar buiten, de schim was duidelijk een ork. In de bossen klom Amira in een boom en ik deed hetzelfde. We luisterde hun gesprek af. (De nummers betekenen dat het telkens een andere Orken is en ied=iedereen)

1. Wat heb je gezien? Waren ze er nog.

2. Jah ze waren er nog, en.. ze waren aan het feesten.

3. Was zij er? Je weet dat Azor haar nodig heeft. Haar moeder heeft hij ook en zei was de sterkste van haar clan, maar toch nog niet sterk genoeg. Maar de voorspelling zegt dat haar nageslacht nog sterker is.

2. Ja ze was er, maar niet alleen. Om 7 uur ongeveer komen er Uruk Hai aan Om te helpen.

6. Dan kunnen we niet verliezen. Ogers, Orken en Uruk Hai samen.

Ied. Lachen.

7. Kom, we gaan die bewakers op eten.

Amira klom langzaam uit de boom en ik volgde haar. We liepen naar de poort en deden hem op slot. Daarna liepen we terug naar het feest. De koning ging net een toespraak houden. Gimli fluisterde: "waar waren jullie?"

"We worden zo aangevallen. We moeten hier weg want dat gaat om Amira."

"Waar is ze?"

"Gemakkelijke kleding aantrekken. Ga jij ook, ik waarschuw de koning wel."

Gimli liep weg en ik liep naar de koning.

"Meneer?"

"Ja, Legolas."

"Uw stad wordt zo aangevallen, ze willen Amira. Ik vraag permissie om weg te gaan en de Orken weg te leiden van de stad."

"Oh, die permissie heb je maar moeten wij echt niet helpen?"

"Amira wilt uw mensen niet in gevaar brengen."

"Oké, maak u klaar en vertrek."

"Daag."

"Dag."

Ik zag dat Tauril ons stond te zoeken, ik liep naar haar toe.

"Tauril, ga je omkleden. We vertrekken nu en neem zoveel mogelijk wapens mee."

"O oké."

"Snel."

Toen ik aankwam aan het andere uiteinde van de stad stonden Amira en Gimli daar al. Tauril was iets later. We reden de stadspoort uit en zagen dat de Orken net wilde vertrekken. Ze zagen ons vertrekken en wij hoorden nog net
Ovur Esse! (Volg ze!)
***************************
Heeyyyyy Xxx langer + actiever stukje.
Luf u all Xxx

The Red ArmyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu