Amira
Ik kijk omhoog, er hangen vele vreemde wolken in de lucht. Ik sta op en loop naar de rivier. Ik bekijk mezelf, mijn haren zijn vuil en mijn kleren zijn verscheurt. Die aanval van gisteren was reusachtig, er werd zelfs met modder gegooid. Vandaar mijn vuile haren. Ik hoor een geluid achter mij, ik draai mij verschrikt om. Ik zie Mystic staan. "Oh, jij bent het." Amira, wat is er, je gevoelens zijn somber. "Ons eten is bijna op en we hebben nog een lange reis te gaan, E moeten helemaal naar de gouw hoor." Hmm, dat vormt inderdaad een probleem. Het bleef even stil. Maar elk probleem kent een oplossing! Als je de rivier oversteekt en dan altijd recht door gaat dan kom je aan in een stadje, Berrylium, daar zullen de mensen jullie helpen. "Dankje!"
Ik knuffel haar en loop rap terug naar het kamp. Als ik aangekomen ben zie ik dat iedereen nog slaapt. "Wakker worden!" Roep ik luid en begin met inpakken. Ze komen allemaal met slaperige koppen recht en helpen mij met inpakken. Aragorn vraagt waarom ik zo vrolijk ben. Ik antwoord nog altijd even hyper terug: "Wel, als we doorlopen, richting... daar! Dan komen we aan in een stadje, dus dan kunnen we ander eten eten en onze voorraad bijvullen."
"Yess!!!!" Roept Legolas ineens. Ik en Aragorn draaien ons lachend om.
"Wat is er zo yess?" Proest ik het uit, want ik weet het antwoord al. Legolas heeft niks door en zegt gewoon waarom.
"Wel, we hoeven eindelijk geen Lembasbrood meer te eten!"
Nu begint iedereen te lachen, en hij lacht even luid mee. We gaan vrolijk verder met inpakken en als we klaar zijn vertrekken we richting Berrylium. We komen bij de rivier aan, het water stroomt vrolijk met de bedding mee. We doen onze schoenen uit en steken de rivier over, daarna doen we ze weer aan en lopen verder. En ja, Mystic heeft niet gelogen, voor ons zien we het gezellige stadje. Alle bewoners kijken ons nieuwsgierig aan, waarschijnlijk omdat we een gezelschap zijn van 2 mensen, 2 elfen en een dwerg. Ik groet iedereen vrolijk en verdiep mij in de kleuren van het dorpje. Ineens blaast een hoorn. Ik kijk verschrikt rond mij, even later hoor ik iemand Oger roepen. Nu dat weer. Iedereen gaat rap hun huizen in. Ik zie dat alle huisjes van stro zijn, dat gaan ze nooit redden. Ik zoek de rest op en vind ze even later bij een bloemen kraam. Ze kijken verbaasd rond hun.
"Kyera, wat gebeurt er?"
"De Oger is terug, de mensen zijn allemaal hun huizen ingelopen. Maar de mensen hebben stro huisjes, we moeten ze helpen."
Ze zijn het allemaal met mij eens, we moeten ze gaan helpen. Zelfs Tauril doet mee. We gaan naar de stadsmuren en kijken rond, waar is die domme Oger nu. Ik heb hem als eerste in het vizier, recht voor ons vallen vele bomen om. Dan brult hij luid. Ik draai mij om en richt mij tot de anderen. "Wat nu?"
~~~
"Wat nu?" Ik kijk iedereen vragend aan, niemand geeft antwoord. "Wat als we overal eens een pijl schieten en kijken wat zijn zwakke plek is?"
"Uitstekend idee Tauril." Ik knuffel haar. Daarna loop ik naar beneden, ik heb daar een paar bogen met pijlen zien liggen. Ik neem ze en geef ze aan Aragorn en Legolas. Ik knik goedkeurend. "Nu zijn we klaar voor de strijd!" Iedereen lacht, dat is juist wat ik wil.
********************************
Heeeyyy, vandaag is een schrijf dagje, want ik heb ook 2 nieuwe delen in het andere boek geschreven. Miss komt er seffes nog een nieuw stukje. Zeg eens, wat vinden jullie eigenlijk van dit verhaal.
Comment/Follow/Vote and have fun with reading this.
Luf you alk guys en girls xxxccx
JE LEEST
The Red Army
AventuraIk zie haar zitten in het gras, spelend met een hertje. Opeens loopt het hertje weg. Ze staat op en tuurt in de verte. Ik tuur ook, ik ben een elf namelijk dus ik kan ver kijken. Ik zie een leger in de verte op doemen op paarden. Ik zie haar schrikk...