The Red Army

{A trick or a warm-up}

Aragorn

"Gandalf, waar blijven Amira en Legolas? Ze zouden al lang terug moeten zijn. Er zijn al 3 dagen voorbij. Op de eerste dag kwam het illusie-leger, ze zouden 2 dagen daarna hier zijn, vandaag dus!" Tierde ik.

"Geen idee, ze zullen zo wel hier zijn. Ik weet het zeker!"

"Ik hoop het voor jou."

"Koning Aragorn," kwam Gimli ertussen, "heBay wat vertrouwen in Legolas. Hij komt heus wel optijd hoor."

"Gimli, sinds waneer vind je een elf aardig?" Antwoord ik grijnzend terug.

"Hmmmm..." gromt hij woest.

"Jullie hoeven me niet koning te noemen. Hoevaak heb ik dat niet al gezegd?" Begon ik ineens. Gandalf en Gimli tierden het uit van de pret.

"Al minstens honderd keer." antwoord Gandalf.

"Waarom doen jullie het dan nog?"

"Om jou te plagen, je gezicht is gewoon zo grappig als je die zin zegt."

"Typisch dwergen om dat te zeggen." Gimli zweeg maar begon daarna weer vrolijk te praten, oftans zo kan je het niet echt noemen. 'Oh Legolas, kom snel terug. Dan kan Gimli jou ambeteren.' Dacht ik met een glimlach. Na nog wat gelachen te hebben kwam een wachter naar ons toe gerend.

"Koning Aragorn," hij buigt zo diep dat hij de grond raakt, "er komen 2 ruiters aan, een meisje en een jongen. De jongen is een elf, maar daarachter loopt een heel leger. Wat moeten we doen?"

"Niks. Dat is hulp." We lopen naar de stadsmuren en inderdaad, daar komen Legolas, Amira en de Elfen afgelopen. En Thranduil, die zit op zijn trouwe Eland. Een andere wachter kwam aangelopen en vertelde dat Gondor ook onderweg was. Eindelijk, het geluk staat aan onze kant.

"Gandalf?"

"Ja, Aragorn."

"Dit gaat nog lang niet de laatste oorlog zijn, toch?"

"Nee Aragorn, ik denk dat dit pas een opwarmertje is. Of een list."

"Hoezo, een list?"

"Ze willen Amira terug."

'Oh nee... ze moet hier weg, je kan haar naar de Gouw brengen. We vragen Sam om hulp."

"Goed idee, daarom ben jij koning. En, dan is er weer een Hobbit in het spel. En Sam Gewissies (=Samwise Gamgee: Engels) nog wel. Aragorn roep Gimli en Legolas, we hebben iets te bespreken." Ik klapte 2 keer in mijn handen en ze gingen Legolas en Gimli halen. Toen ze er alle twee waren vertelde ik en Gandalf alles opnieuw.

"We hebben alleen 1 probleem. Wie brengt haar naar daar?" Meld ik. "Als ze eenmaal daar is, is ze veilig en kan die persoon terug komen."

Legolas

Toen hij ons vertelde waar hij en Gandalf achter waren gekomen en die vraag stelde wou ik mezelf spontaan voorstellen, maar ik zweeg. Het zou gewoon raar zijn als ik dat zou doen.

"Als niemand zich voorstelde zal ik er wel 2 kiezen." Ging Aragorn verder.

"Legolas en Gimli, gaan jullie met Amira mee." sprak Gandalf,"Keer daarna wel meteen terug want we hebben jullie nodig." Ik was aan het juigen, inwendig toch, want ik mocht gaan.

"Pak deze smaragd mee, daarmee kunnen jullie met ons communiceren." Gaat Gandalf verder, "zo kunnen jullie ons oproepen of wij jullie."

"Een probleempje."

"En wat is dat probleempje dan Legolas?"

"Wat vertellen we Amira."

"Wel...ehmm. We zeggen gewoon dat ze met jullie op missie moet naar de Gouw toe. Ja dat gaan we doen."

"Gandalf, goed plan en je praat weer tegen jezelf." merkte ik op. We begonnen te lachen terwijl Gandalf iets vreemds deed.

"Goed, jullie vertrekken morgen. Slaap lekker enmaak jullie klaar."

~~De volgende ochtend~~
Amira

Ik stond vroeg op want we gingen naar de gouw, ik zou eindelijk Hobbits zien! Na mij te hebben gewassen, kleren te hebben aangedaan en ontbijt gehad te hebben ging ik naar het plein. Het was heerlijk warm want het was zomer, maar s'ochtends dus niet te warm en niet te koud. Ik ging naar het einde van het plein en ging op de reling zitten. In de verte lag een groot bos met een rivier, ik voelde ogen in mijn rug prikken en draai mij om. Ik zag net een schim verdwijnen. Na een uurtje komt Aragorn mij halen.

"Het is tijd Amira. Gimli en Legolas wachten op jou."

"Waarom moet ik naar de gouw?"

"Je moet... de half-lingen waarschuwen voor het gevaar en hun beschermen.

"

'Maar mijn vader... ik heb hem gisteren bezocht, hij ligt op sterven want er is iemand met een zwaard langs geweest en heeft hem verwond" snikte ik.

"Je vader weet het. Ik zweer je, je bent veilig. Ga maar ze wachten."

"Oké, daag!" En ik knuffel hem. Daarna liep ik weg, naar de paardenstal.

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡
Heeeyyyy, hoe vinden jullie het boek? Niet te langdradig? Please comment en bedankt voor de votes dat maakt mij heel blij.
♡♥♥♡ies