{Stuck In My Dream}

47 10 1
                                    

Amira
Ik val glimlachend op mijn buik naast een meisje, het meisje lacht vriendelijk. Ze is een stuk kleiner dan een normaal mens dus ze is een half-ling. Dan verandert het meisje ik een roodling en lig ik in een cel. Ik dijns achterover, "jij brengt ons de zoon van de koningin!" Grijnst hij gemeen. Dan wordt alles zwart. Plots ben ik in een oude, vervallen stad. Er vliegt een vleermuis voor mij. Hij verandert in een mens, excuseert u mij, vampier. Ik schrik. "Geen zorgen, ik voel je ware aard." Ik kijk hem verbaasd aan.

Ik wordt wakker, scheezes, wat is dat voor een droom? Ik wrijf de slaap uit mijn ogen. Ik hoor Tauril schreeuwen, ik loop naar haar toe. Ze ligt te woelen in haar slaap, ze heeft een nachtmerrie. "Shtt, Tauril wakker worden, het was maar een droom." Verschrikt kijkt ze op en valt dan huilend in mijn armen.

"Ik, ik zat in een cel, helemaal alleen. Ze vroegen of ik wist wie de afstammeling van de koningin was, ik moest hem naar hun toebrengen anders schoten ze jouw dood."

"Het was maar een nachtmerrie, wie waren ze?"

"De roodlingen."

Dan komt Aragorn naar ons toe. "Het dromenmonster is toegeslagen! Iedereen heeft de meest rare dromen gehad." Dat verklaart alles. Toch kijk ik nog een beetje raar naar hem, er is iets anders. Ik weet het, zijn ogen staan donkerder. Ik kijk naar Tauril, haar ogen zijn zwart. Ik loop naar Gimli, zijn baard is grijs. Legolas heeft een speer en geen boog meer. Ik droom nog. Ik zie een beestje op mijn schouder zitten. Ik neem het op maar laat het meteen vallen. Hij groeit razendsnel. Het dromenmonster brult luid. Ik neem mijn boog. Ik schiet en mis... wat ik heb nog nooit gemist. Oh, ik noem hem, nachtmerriemonster. Ik word boos en loop op hem af, ik haal uit met mijn zwaarden. Was hij maar zo klein als daarstraks. Het monster kromp, ik grijnsde. Ik nam hem op en trok hem in twee. Alles vervaagd langzaam.

Weer word ik wakker, maar echt wakker hoop ik. Ik knijp even in mijn arm, het doet pijn. Ik ben wakker. Ik doe mijn ogen open en zie Tauril boven mij hangen.

"Gelukkig, je bent wakker. Je bent drie wagen aan het slapen geweest." Ik kijk haar verbaasd aan, geen donkere ogen, haren. Compleet normaal.

"Lang verhaal!" Lach ik, "maar laten we eten, ik heb honger.

**********************************
Kort stukje, ik.weet het... maar ik heb twee nieuwe boeken in de aanbieding
Overwritten &
Daughter of Hood....
Lezen ...
En op het sterretje knopje drukken xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

The Red ArmyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu