Amira
"Jongens, kijk eens achter jullie..."
Achter ons verzamelen zich duizend rode vlaggen. "Hoe hebben ze ons zo snel ingehaald?" Vraagt Aragorn. Ik wijs naar de grot. Aragorn maakt een oh geluidje. We pakken razendsnel, onze spullen bijeen en beginnen te rennen. Als ik achter mij kijk dan zie ik dat de rode vlaggen ook in beweging komen. Dat is voor mij een motivatie om het nog sneller te doen. Het leger rent de heuvel op en we zien allemaal Orken? Sinds wanneer dragen die rood. "Uruk Hai..." zegt Tauril. Ah ja, die zijn er ook nog. We gaan weer lopen maar zijn al rap moe, de rotsen maken het er niet gemakkelijker bij. De zon brandt genadeloos op onze ruggen en er is geen wolkje aan de lucht. Dan val ik neer, ik ben nog altijd niet genoeg uitgerust van dat rotsblokken verschuiven. "Ik heb een plan, maar het is gestoord en heel gevaarlijk..." Gimli antwoordt meteen: "Waar wachten we dan nog op." "Ohh Zyazz!!! Deze wezens willen je schat stelen!!" Roep ik luid door de bergen. De anderen kijken mij verschrikt aan. Dan begint de grond ineens te daveren. En uit een krater van een vulkaan komt ze omhoog vliegen. Nu zien we haar pas goed, ze heeft bloedrode en goudgele schubben. Ze brult en er vallen veel rotsblokken naar beneden, een lawine. Er komen ook rotsblokken op ons afgerold. We springen er over heen, of in Gimli's geval loopt hij er rond heen. Als de lawine gedaan is, zie ik dat Zyazz haar keel licht begint te geven. "Verstop je!" Roep ik naar de rest en we gaan achter een rotsblok schuilen. Langs ons zijn reuze grote steekvlammen te zien. Als de vlammen stoppen is de steen bijna gesmolten. Ik kijk naar de Uruk Hai maar daar blijft alleen maar een hoopje as van over. Ze land voor onze neus. Nu staan we quitte. Sist ze en dan vliegt ze weg.
"Amira, waarom heb je daar niks over vertelt?"
"Simpel, jullie vroegen er niet achter."
Niemand werpt een tegenargument dus ik win. Ik sta op. "Gaan we nog. Ik denk dat ik de far downs zie..." ze staan allemaal tegelijk op en ja, in de verte verschijnen langzaam de far downs. We juichen en gaan rap weer op pad. Tegen de avond bereiken we een een vlakte zonder al teveel rotsen. Hier gaan we dus overnachten. Ik neem een paar houten stokken, die ik meegenomen had, en maak een vuurtje. Zo blijven we warm. Iedereen gaat zitten en we beginnen met eten, Lembasbrood, dat hadden we meegekregen van de aardmannetjes. Dus, alleen Tauril genoot van het eten.
Gandalf
"Radagast!! Goed je te zien."
"Eens gelijk Gandalf. Waarvoor moest ik komen?"
"Dat vraag je beter aan uwe majesteit Arwen."
Arwen verschijnt in de deuropening. "Radagast, vertel ons alles over de dragiolitukis." Radagast wordt lijk bleek.
"Wel, die euhm... dat is een soort stier met een leeuwen kop en draken vleugels. Dat beest leeft in Lithium en is alleen te verslaan door het kind van de koningin."
"Is dat een jongen of een meisje?"
"Vele zeggen een jongen..."
"Mooi!"
Er komt ineens een schaduw over ons glijden. Een Ork.
"Weet je.." Hij spreekt onze taal, "Radagast is heel handig voor onze meester.. Azor Megror..."
"Geen sprake van... beest!" De Ork wordt woedend en valt ons aan. Wij vechten terug. Met zwaarden en met spreuken. Uiteindelijk zijn we van hem af met sneeën en kleerscheuren.
"Hoe komt die binnen?" Vraag ik.
Arwen commandeert meteen dat alles beter bewaakt moet worden. En soldaten lopen alle kanten uit. Toch blijft het mij verbazen, Orken vallen toch snel op...
*********************************
Heey
Allemaal,
Dit hoofdstuk gaat naar @louisebaeten3
Allemaal ANGEL OR DEMON lezen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Luf u all! xxxx
JE LEEST
The Red Army
AdventureIk zie haar zitten in het gras, spelend met een hertje. Opeens loopt het hertje weg. Ze staat op en tuurt in de verte. Ik tuur ook, ik ben een elf namelijk dus ik kan ver kijken. Ik zie een leger in de verte op doemen op paarden. Ik zie haar schrikk...