" အင်း..မွချိ..မွချိ.. ပြွတ်...။ အိုက်ယား......ဒါဆို ကျနော် ကံဆိုးတာပေါ့...။ခွင့်သာ မယူခဲ့ရင် UK လည်း လိုက်ရ...နာမည်ကြီး ပန်းချီဆရာရဲ့ ပြပွဲလည်း ကြည့်ရမှာကို....LeLe တို့ကို မနာလိုလိုက်တာ..."
LeLe ရဲ့ phone ထဲက ကြားနေရတဲ့....ရှောင်းကျန့်ရဲ့....ချွဲတာလိုလို အိပ်ချင်နေတာလိုလိုနဲ့ ..Voice message..အသံချိုချိုတွေကို ...ပန်းချီကား ကြညိ့နေသလိုလိုနဲ့...နားရွက်တွေရော ဆံပင်တွေပါ ထောင်ပြီး နားစွင့်နေရှာတဲ့ ရိပေါ်က နားစွန်နားဖျား ကြားလိုက်ရတဲ့...အဲ့ဒီ့ မွချိ ပြွတ်ဆိုတဲ့ အသံကို အတော်ပဲ နားထဲကလန့်သွားတယ်။
ဘယ်သူနဲ့ ရှိနေပြီး ဘယ်သူ့ကို မွချိလုပ်နေတာလဲဆိုတာကို...ကိုယ်နဲ့လည်း မဆိုင်ပါပဲ....အရမ်းပဲ သိချင်သွားတာမို့....
".........."
အိပ်ထဲက phone ကို ထုတ်ကာ တခါဖူးမှ မဆက်သွယ်ခဲ့ဖူးတဲ့ ရှောင်းကျန့်ရဲ့..WeChat ကို Video call ခေါ်ချပြစ်တယ်...။
"ဝေ..! အဲ...ရိပေါ်..အား...ခဏ ခဏလေး.."
အိမ်နေရင်း..တီရှပ်အပွကြီးကို Spongbob အရုပ်တွေပါတဲ့ အောပ်ခံ ဘောင်းဘီတိုတိုလေးနဲ့တွဲဝတ်ထားတဲ့....ရှောင်းကျန့်ရဲ့..ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းက....ဘာနဲ့တူနေလဲ ရိပေါ် စဉ်းစားနေတုန်း...Camera ထဲက သူ့မြင်ကာမှ ခုန်ပေါက်ပြေးလွှားပြီး...တွေ့ရာ ဘောင်းဘီတစ်ထည် ပြေးစွပ်တဲ့ ရှောင်းကျန့်က...အဲ့လောက် ဘိုသီဘတ်သီနိုင်တယ်တဲ့....။
ဆံပင်စုတ်ဖွါးကို လက်နဲ့ အတင်းဖိသပ်ချရင်း...သွားကြီးကြီးတွေပေါ်အောင် ရယ်ပြလာတဲ့..ရှောင်းကျန့်ကို အဲ့ဒီ့ ခဏလေးမှာ ရိပေါ် တကယ် အူတွေပါ ယားသွားတယ်.။
Fuck!
ဘာလို့ အဲ့ဒီ့လောက် ချစ်ဖို့ကောင်းနေရတာလဲကွာ...။ ကလေးလေး ကျနေတာပဲ..။
" အဟီး...ရုတ်တရက် မင်းလို့မထင်လိုက်ဘူး...။ ဘာ..ဘာပြောမလို့လဲဟင်.."
" ဘာပြောရမှာလဲ...အားအားယားယား..။ ဒီဟာ ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ ခင်ဗျား သိလားမေးမလို့.."
ရှောင်းကျန့်ရဲ့ အခန်းလို့ ယူဆရတဲ့...ပန်းဖျော့ရောင်နံရံတွေနဲ့ အခန်းထဲကို camera ထဲက မြင်ရသလောက်....မွချိအလုပ်ခံရတဲ့သူကို ရှာဖွေပေမဲ့...ဘာမှမတွေ့ရပဲ...ရှောင်းကျန့်ရဲ့ နောက်က စာအုပ်စင်ကြီးကို သာ..မြင်ရတာမို့...မျက်စိရှေ့က တွေ့ရာ ပန်းချီကားဆီ camera လှည့်ပြလိုက်တယ်...။
