A BEAUTIFUL SHALLOW

5. IMAGINATION

Bakit si mama naman pagnagpapaawa ako sa kanya bibigay agad? Bakit si Joseph, hindi? E lunch lang naman iyon?

'e Kasi si mama mo, Mahal ka. E, si crush ba kumusta?'

Napanguso ako. 'e Hindi naman ako magpapalibre sa kanya e! Kung Yun ang dahilan Kung bakit ayaw Niya akong samahan!

Napabuntong hininga nalang ako. It's been what? 2 days after Joseph rejected me. Hindi man lang siya nakokonsensiya! Hindi man lang siya nagsorry sa akin! Hindi ako nagpakita sa kanya dahil medyo nagtatampo ako sa kanya...

Kung para sa kanya, ay wala lang iyung lunch na iyon sa akin, importante yun. Umasa ako sa kanya dahil sabi niya 'fine' no'ng sabado!

At Isa pa, Kahit sabihin mang mababaw ako ay marunong naman akong rumespito sa desisyon ng ibang tao at umintindi ng 'ayoko'.

At Napagpasyahan kong din'g tigilan nalang si Joseph, tulad ng pagtigil ko sa pangungulit sa kanya noon sa college— Yung tipong parang bula akong sumulpot sa buhay niya at para ring bula nang nawala. Hindi ko lang alam akung ano ang reaksiyon niya dahil do'n noon...

Ayaw ko kasi sa rejection— and I'm sure naman makakahanap pa ako ng mas nakakahigit sa kanya...

Sana lang...

Huminga ako nang malalim. It is my day Three as a substitute teacher. Dahil Wala akong lesson plan na nagawa, ay nag-attendance at nag spelling nalang Kami sa araw na ito.

Napangiti ako ng may mga nakikita pa akong nangongopya. Natutuwa ako sa mga Bata Kasi Ang dali nilang naka-adjust sa bagong teacher. Akala ko ay iiyak pa sila...

Well, July na naman kasi...

Recess at hindi umaalis sa classroom ang mga estudyante at pinapabaonan lang sila ng meryienda— Pagaraan sila ng baon, nakakatawa sila, naalala ko Ang sarili ko sa kanila noon— masyadong competitive pagdating sa payabangan!

11:45 lunch at pwede nang umalis ang mga estudyante kaya umalis na din ako, pero babalik din pagsapit nang 12:30 nang tanghali.

Medyo nag-aadjust na ang katawan ko sa mga ginagawa ko araw-araw. Kahapon ay late parin ako— pero hindi na ako napahiya kasi wala namang flag ceremony tuwing martes. Gano'n rin ngayon— pero hindi na ako late kasi nakuha ko na kahapon ang card at I. D ko kaya ngayong araw nagsimula ang pag-in and out ko— Kaya bawal na bawal na talaga akong malate!

Kaya naging busy na ako at dahil 'don hindi na ako nakapagdala ng baon. Kaya sa cafeteria ako kakain ngayon. Kahapon ay sa office lang ako at hindi na lumabas pa kasi nakapagdala naman ako.

Luminga-linga ako nang makarating sa Cafeteria. Kahit pa 3rd day ko na ngayon ay hindi pa ako nakakapasok dito.

There cafetirea was a natural child friendly-motif —ang daming bulaklak at matitingkad Ang kulay. Ang daming batang nagtatakbuhan Kung saan-saan. Pinalibot ko Ang tingin ko sa buong cafetirea nang Makita ko Ang pamilyar kong estudyante. Yung dalawang batang nag-aaway no'ng lunes!

Nakita Kong binilhan nang batang lalaki iyong batang babae ng pagkain, nakita Kong nag-aaway na naman sila— maya-maya pa ay sinusuboan nya na Yung babae habang nakasimangot Ito— parang ayaw kumain nong babae. Natawa ako. Wala namang bago.

Lagi silang nag-aaway pero no'ng sinabi kong ihihiwalay ko sila ng upuan para maiwasang mag-away sila— umiyak sila pareho! Ang cucute nilang dalawa!

Nakakainggit ang mga bata...

"Ma'am? Ano pong sa inyo" said the girl wearing an apron, she's the tindera, I guess.

Matagal na akong nakapila kaya alam ko na kung ano'ng gusto ko. " Hamburger at coke, Miss." I said with a sweet smile.