A BEAUTIFUL SHALLOW

25. SECRETS

"Are you okay?"  He whispered.

Hindi ako nagsalita. Inayos ko ang damit ko. He held my hands. "Hope..." He said softly like I was going to crack anytime.

"I'm okay—"

"What are you doing here sir Joseph?"  Halos mapatalon ako nang one of my students suddenly enter my room, innocently looking at us!

"Hindi mo sinara ang pinto?!" I can't help but be hysterical. Gosh, mabuti nalang bihis na ako!

D-did she saw us?

"We're just talking," Joseph said strictly. "What are you doing here, kid?" He looks so calm, unlike me.

She pouted. "Naiwan ko po ang bag ko." Nilaglpasan niya kami at kinuha ang bag niya tapos ay umalis agad.

Napanganga lang ako habang pinamamasdan ang batang lumabas. "Bakit hindi mo sinara ang pinto?!" I'm so angry.

"Hope—" he tried to calm me down.

Umiwas ako sa kanya. "Umalis ka muna, please. I need space. I'm so blank right now!" I hugged myself, I feel disappointed in myself but I know that I like it... My body wants it.

Bakit ba kasi marupok ako?! Bobo na nga marupok pa? Ano bang kamalasan ito?!

He sighs in defeat. "Okay, but please... Let's talk about this later and please calm down, I'm getting worried about you."

Hindi ako sumagot tiningnan ko lang siya habang paalis na. Napaupo ako. Ano bang nangyayari sa buhay ko!?

"Good afternoon, everyone. So I will be announcing the winners and the best presenters of each group—" the intercom said.

Napatulala lang ako, wala naman akong pakinabang diyan. Nakakapagod na... Pagod na pagod na ako! I want my life back! When it's just me alone without complications— "Aw!" Nabigla ako nang may humablot bigla sa buhok ko.

"Lahat nalang inagaw mo sa akin!" Kumunot ang noo ko sa pamilyar na galit na boses na iyon! Wtf?!

Hindi ako iyong tipong inaapi, pero hindi ako makalaban sa kanya ngayon. "Ano ba Eya!—Aw!" She is slapping me real quick and hard.

"Sumusobra ka na!" She pushes me against the table.

Napaiyak ako sa sakit ng tiyan ko. "ARAY! ANG SAKIT!—"

"STOP?! WHAT'S HAPPENING HERE?!" Isang formal na galit na tono ang pumigak kay Eya na saktan ulit ako.

"H-head Master?" Eya seemed so shocked, while I'm suffering from her abuse.

"KAYONG DALAWA. COME WITH ME IN THE OFFICE, NOW!!!"

Napalunok ako.

"Take a seat please." the headmaster said, calmly. " Ayokong may nag-aaway na teachers in my school!kaya ko kayo pinatawag dito to solve this issue." She said in a firm tone.

Walang sumagot sa amin, bumukas ang pintuan hudyat na may pumasok.
"What's happening here?" A familiar baritone voice ask, alam ko na agad kung sino.

Agad namang yumakap si Eya kay Joseph, she's crying. " I'm sorry, nadala lang ako sa emosyon ko." She sobs.

Umiwas ako ng tingin. "Pwede na po bang umalis? Kasi, ma'am wala naman po talaga akong problema—"

"Kasi ikaw ang problema, hope!" Galit na sabi ni Eya. "Kahapon wala ka, pero may sinabi ba kami? Ang dami naming efforts tapos ikaw umuwi lang?!" Pagak siyang natawa. " Wala naman sanang problema, e. Kaya lang may pagka-bias kasi kami ang naghirap, ako ang nag-present! Tapos iba makikinabang?"