A BEAUTIFUL SHALLOW

29. TRYING

Ang hindi ko alam ay kung bakit, wala naman akong naging kasalan sa kanya, infact siya nga iyong may kasalanan sa akin e! Pero bakit ako pa iyong kinakabahan? Takot sa presensiya niya?

Bakit ako pa iyong hindi makatingin ng deritso sa mga mata niya?! Bakit kung makatitig siya sa akin parang may malaki akong naging kasalanan sa kanya?

Jusko po! Bakit nga ulit ako nandito?!

"So, what brings you here?" his dark baritone voice filled the room.

Napalunok ako, I feel so tense because of his stares! Parang ibang Joseph ata 'tong nasa harap ko! He's kinda strict but his aura is something so dark.

But honestly, ayaw kong magkunwari at magpakabitter dahil galit ako sa kanya, kasi sa totoo lang, he looks more so handsome now, mas gumanda ang katawan niya, malalaking muscle at mapang-akit na labi.

Nakakahalina!

And unlike before he has eyeglasses now na hindi ko alam pero dumagdag 'yon sa kagwapohan niya. Gosh, ang gwapo niya talaga sa totoo lang. And the way he dress-up, WOW. He's so stunning! Parang ang sarap agawin--

"Hope."

Bigla akong nataranta "Yes!" napasigaw pa ako, I'm so tense!

Napaupo ako ng matuwid. Jusko, tanga na ba talaga ako for life? I'm 29 years old for gods sake!

Nag-init ang pisngi ko ng makita ang nakakalokong tingin ni Joseph sa akin, nakakairita! Hindi ganito ang iniimagine kong pagkikita ulit namin!

Akala ko magiging mabait siya sakin kasi guilty siya sa ginawa niya noon at ako naman snob at galit-galitan kuno tapos babawi siya sa akin! Kahit Milktea nalang sana at Siomai! Pero bakit parang umikot ang mundo? Ako iyong kinakabahan!

Alanganin akong ngumiti, ako iyong may kailangan kaya dapat ako ang mag-adjust "Uh-"

"After almost 6 years ngayon mo pa naisipang bumalik?" Pagputol niya sa sinasabi ko.

Napanganga ako "Joseph-"

"Masyado ka bang nag-enjoy sa ibang bansa? 6 years e, " he smirked, tila nang-uuyam. "Di ka man lang nangimbita."

Hindi ko siya pinansin, hindi iyan ang pinunta ko dito. "U-hm, Sir ang pumunta ko po rito iyong papers sana-"

He laughed sarcastically. " Wow, nagbakasyon ka lang alam mo na kung paano gamitin ang 'po at opo?' Congratulations!" he smirked, napapalakpak pa siya.

Napanganga ako sa asta niya. Omygosh, I can't imagine Joseph being like this! Way back before he's so formal mi hindi mo mabatohan ng joke tapos ngayon? May palakpak nang nalalaman? He's always formal before tapos ngayon maypatawa-tawa na siya? How come?!

Huminga ako ng malalim, sasabayan ko siya sa trip niya "Thank you---"

"Welcome." agap niya agad.

Nairita na ako, kanina niya pa ako pinuputol! Parang sinasadya niya talagang pikunin ako!

Diba dapat ako iyong magalit?! Ako iyong niloko niya! Ako iyong pinaasa niya sa wala! Ako iyong nabuntis niya! Tapos parang ako pa ang may kasalanan?

Anong kagaguhan ito?!

Anong nangyari sa Joseph na kilala ko? Dahil ba 'to sa narinig ko kanina na hindi pa umuuwi si Eya? Ibang-iba na talaga siya sa kilala kong Joseph na mukhang goodboy, mabait lagi, mahinahon, approachable pero itong kaharap ko parang galit, parang suplado at bugnutin. Ano bang nangyari sa six years kay Joseph?

"Joseph! ANO BA-"

"Kumusta ka, Hope?" natigilan ako.

Oo, pinutol niya ulit ang sinasabi ko ang sarap mag-alburoto sa galit pero ngayon hindi na ako maka-alma kasi mahinahon ang boses niya. Ngayon, ito na iyong Joseph na kilala ko.