CHAPTER 42

167 11 2
                                    






"I'm so sorry, Nayoung! I told him because I taught you will get back together. I wanted you to be happy again!" Napatungo naman si Minjae.





"It's ok. I understand, Minjae!" Ngumiti ako ng tipid habang inilalagay ko 'yung mga damit ko doon sa cabinet. Siya ang sumundo saakin sa airport kasama si Aeri.





"I'm so sorry!"





Patuloy lang siya humihingi ng tawad saakin! Tinulungan ako ni Minjae at Aeri mag linis dito sa apartment ko sa Seoul. Every month bumibisita dito sa Aero para mag bayad ng renta ko at mag linis. After no'n ay pumunta na kami sa Daeju dahil hinhintay ako doon ni dad, sabay kami kakain ng dinner.





"So you are telling me that you are staying here for good?" Dad asked raising a brow.




"Y-yes!" I bite my lower lip.




"Does your mom knows?" His brows furrowed.





Uminom ako sa baso ko bago pinunasan ang bibig ko at lumingon sa kanya. "N-no! But Kiko will tell her tomorrow, I guess!"



"What about your boyfriend? Does he know? Does Ivan know? Pinayagan ka niya ba dito ulit tumira?" Sunod sunod na tanong niya bago nag simula kumain ng dessert.




Hindi ko alam kung sasabihin ko ba ang totoo o hindi. Mabuti na lang ay nandon si Minjae, iniba niya agad ang topic para ma distract si dad, mukha naman gumana dahil hindi na ulit siya nag tanong. Hindi pa ako ready sabihin na hiwalay na kami ni Ivan, I don't want to see the dissapointments in their eyes.




After namin kumain ay nakipag kwentuhan lang ako kay dad. Kinamusta niya 'yung business ko doon sa Nueva Ecija. Sinabi ko naman sa kanya na si Kiko muna ang bahala doon! Hihingi nalang ako ng update doon from time to time para kahit papaano ay magabayan ko sila.



Nagpa hatid ulit ako doon sa Seoul, sa apartment ko. Napahawak ako sa kwintas na ibinigay saakin ni Ivan habang naka tingin sa binata ng apartment ko, pinagmamasdan ang mga bituin. Ang dami! Dati ay sabay pa namin ni Ivan pinapanood ang mga bituin, ngayon ay ako nalang mag isa.





Napabuntog hinga ako bago ko sinarado ang bintana ng apartment ko at pumasok sa loob ng banyo para mag hot shower. I did my night care routine before I slept.




Gumising ako ng maaga para mag grocery dahil walang stock dito sa apartment. Habang umiinom ako ng paborito kung kape ay hindi ko mapigilan hindi malungkot. Kung dati ay sabay kami ni Ivan mag breakfast, ngayon ako nalang mag isa. Kung dati ay tinutulungan niya ako mag ligpit, ngayon ako nalang mag isa. Lahat gagawin ko ng mag isa na lang ulit. Ang dati kung nakasanayan na kasama siya ay kailangan ko ulit gawin nang mag isa.





Nag hanap ulit ako ng trabaho ko dito sa Korea para kahit papaano ay may pera akong kinikita kahit na meron akong pera na natatanggap every month doon sa business ko. Well, mas mataas 'yung kinikita kung pera doon sa business ko kaysa sa pagmamake up ko pero gusto ko kasi mag tayo ng sarili kung cosmetic shop, 'yon talaga ang gusto ko simula noong una pa lang.





"It looks real!" Minjae commented while admiring the zombie make up that I did to him. "You're the best make up artist, I swear!"





Napa irap maman ako. Ang bolero niya pa din hanggang ngayon! Halos dalawang linggo na ang nakaka lipas simula no'ng bumalik ulit ako dito sa Korea. Nakahanap na ako ng trabaho, sobrang busy ko dahil sunod sunod 'yung sched ng team namin ngayon. Lalo na ngayon, sinubok ang career ko as a make up artist dahil ang sunod namin work ay movie na zombie.






Since We Met That NightTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon