"One decade" Right_tear | Completed

Chapter 14

I miss you

"Come in." Binuksan ni sir ang kaniyang office.

Dito namin napagkasunduan na mag isip ng Research title. Malayo pa naman ang pinapagawang Research namin. By pair pati yun, wala lang talaga akong magawa sa free time namin kaya naisipan kong simulan na kahit sa hanggang title lang muna.

"Hindi ba tayo o ikaw galitan?" Tahimik akong pumasok sa loob. Umupo lang ako sa tanggapan ng office niya.

"Galitan? Nino?"

"Ng School principal? Kasi teacher ka at estudyante naman ako tapos nasa loob tayo ng isang kwarto. Baka kung anong isipin nila na ginagawa natin dito." Paliwanag ko.

"Ano bang iniisip mong gagawin natin? I will help you sa research title mo Daphney, ano pa ba ang sa tingin mong gagawin natin? hhmm?" Nahihimigan ko ang pang aasar niya.

Napahiya ata ako sa tanong ko. Kung ano ano kasing iniisip ko.

"W-wala. Research title..
Diba?" Hindi rin ako sigurado sa sagot ko.

He chuckled. "Yes baby, your research title"

Umupo siya sa tapat ko. Agad akong nag labas ng papel at ballpen.

"So ano? May idea kana ba...o suggestion?"

Naabutan ko ang kaniyang titig. Tingin ko wala kaming research title na magagawa nito.

Napangiti siya sa saakin. Napataas lugod ang isa kong kilay dahil sa pag tataka. Anong nginingiti ngiti niya?

"what?" Tanong ko. Napailing siya.

"What kind of research are you going to conduct?"

"Pweding case study, experimental, etc. Wala naman specific na binigay saamin, as long as kaya naming idepend."

Napakibit balikat siya sa sinabi ko.

"Early pregnancy, drop out rate in our school, the effects of train law---"

Bigla akong may naisip na idea.

"Diba isa kang psychiatrist? Why not na ang research ko ay relevant sa mental health ng isang tao."

Namangha siya sa sinabi ko. Hindi niya eneexpect na maiisip ko yun.

"Are you sure?"

"Oo naman. I got curious nung pagkagaling natin sa hospital mo. What if pag aralan ko kung bakit may mga taong nag eend sa ganong situation. I can't imagine myself caging on that kind places with mental disorder."

After kasi ng araw nayun ay hindi na nawala sa isip ko ang mga pasyente sa hospital nayun.

"Baby, some of them were born with mental disorder."

"And how 'bout sa mga hindi?"

"There's always a reason behind that--"

"Then I will find out that reason. Please, at matulungan mo pa ako sa research ko kasi may sarili kang hospital at isa kang psychiatrist at para unique narin yung akin...at lagi pa tayong magkakasama pag nag kataon."

Tuluyan na siyang natawa dahil sa panghuli kong sinabi.

"witty girl."

Hindi nag tagal ay napapayag ko na rin siya sa gusto ko. Meron narin akong research title.

Pumunta si sir sa table niya. Mukhang may gagawin pa. Ako naman nakaupo lang sa dati at nililibot ang tingin sa buong silid.

"Nababagot kaba?" Napatingin ako sa gawi niya. May suot suot na siyang reading glass ngayon at may sinusulat na siya na lesson plan.