"One decade" Right_tear | Completed

Chapter 20

Truama and depression

Patakbo akong iniwan siya sa park. Habang nag lalakad ako ay siya namang patuloy nang pag bagsak ng mga luha sa mata ko. Ang akala kong masayang kaarawan ko ay isa palang kaarawan na kung saan madudurog ang puso ko. Lahat ng saya kanina ay napalitan ng sakit.

Inaalala ang mga araw na kasama siya, ang mga gabing mag kausap kaming dalawa ang pagiging sweet niya. Lahat yun wala lang pala. Ang tanga ko para umasa na may kahulugan ang lahat ng iyon. Dapat una palang pinigilan ko na ang mapalapit sa kaniya. Naiinis tuloy ako sa edad na meron ako. Kung pwede ko lang pabilisin ang oras kanina ko pa ginawa para walang hadlang para saamin.

Hindi ko na malayan na sa pag lalakad ko ay may tatlong lalaki ng nakaabang sa daraanan ko. Pinunasan ko ang luha sa mata ko at dahang dahang nag lakad para lampasan sila. Habang papalapit ako ay siya namang lakas ng pintig ng dibdib ko sa kaba. Medyo malayo layo pa ang amin, madilim sa lugar na ito at wala ding ibang tao. Sa tingin ko ay alauna na ng madaling araw. Lalampasan ko na sana sila ng bigla akong hinarang ng isa. Sa itsura nila ay para silang walang gagawing maganda. Domoble ang tibok ng puso ko sa kaba ng humarang na saakin sila. Tatakbo na sana ako ng bigla akong hinawakan ng lalaki sa braso.

"Saan ka pupunta iha? Uuwi kana ba? Gusto mo samahan kana namin?" Sabi ng lalaking may makapal na balbas. Ang higpit ng pag kakahawak niya sa braso ko. Naiiyak akong muli hindi dahil sa pang babasted ni Zach kung hindi sa takot sa maaring gawin sakin ng tatlong lalaking 'to.

"H-hindi na p-po. Kaya k-ko naman pong u-umuwi eh." Nanginginig ang aking boses dahil sa takot. Pilit kong binabawi ang braso ki sa pag kaahawak niya ng biglang kapitan naman ako ng isa sa kanila sa kabilang braso. Hindi ko na napigilang sumigaw.

"A-ano ba?! Bitawan niyo nga ako! Tulong!!! T-tulungan niyo ako!!"

Natatawa ang tatlong lalaki sa pag sigaw ko. Imbis na bitawan ako at lalo nilang hinigpitan ang kapit.

Sa posisyon ko ngayon ay walang pag asang may tumulong saakin. Wala ni isang tao man lang na makikita sa lugar. Nag sisi tuloy akong nag uwi ako agad. Dapat nag pahatid muna ako kay Zach.

"Tingin mo ba ay may tutulong sayo dito? Ano ba kasing ginagawa mo sa gantong lugar nang ganitong oras? Ang ganda ganda mo pa naman. Tsk tsk, siguradong sariwa kapa."

Lalo akong nilamon ng kaba at takot ng unti unting lumapit ang pangatlong lalaki. Kapit ako ng dalawa sa magkabilang kamay at ang isa naman ay itinaas ang kaniyang kamay at hinaplos ang pisngi ko. Nandidiri ako sa paraan ng pag dikit ng balat niya saakin.

"P-parang awa niyo na po. Huwag niyo po akong sasaktan. Pakiusap po...uuwi na po ako samin. Pakawalan niyo na po ako, hindi po ako mag susumbong sa pulis parang awa niyo na."

"Naaawa sana ako sayo iha kaso...ang tulad mo ay hindi pinapalampas. Huwag kang mag alala hindi ka namin sasaktan, sa katunayan ay maliligayahan ka sa gagawin namin sa iyo."

"Totoo iha, basta huwag kalang maingay siguradong mag eenjoy ka."

Tuluyan na akong nawalan ng pag asa. Patuloy lamang tumutulo ang luha ko. Ramdam ko ang panginginig ng katawan ko. Nahihirapan narin akong huminga dahil sa bilis ng tibok ng puso ko.

Napasigaw ako ng hinimas ng lalaki ang kaliwa kong hita. Naka dress lang ako kaya malaya niyang nahahawakan ito.

"Huwag po!! Kuya huwag please...please tama na! Pakawalan niyo na ako please!!"