"ឆាប់នាំគេទៅ!"ច្រកចេញចូលទៅពិភពបីសាចក៏ត្រូវបានបិត
Yiboស្រែកមួយអស់សម្លេងទើបhaoxuanរត់ចូលមកខាងក្នុងដើម្បីគ្រាអ្នកដែលសន្លប់ចាកចេញទៅ
"បងប្រុស..ហ្ហឹកហ្ហឹក..បងlanមិនទាន់មកវិញទេ!"កូនបីសាចតូចៗដើរទៅអង្រួនជើងxiao zhanតិចៗទាំងទឹកភ្នែក
"ទុកចិត្តចុះ!បងប្រុសឯងនឹងមិនអី!yiboប្រាកដជាអាចនាំគេមកវិញបាន!"xiao zhanព្យាយាមនិយាយលួងលោមទៅកូនបីសាចទាំង5
Yiboស្ងាត់លែងនិយាយបន្ត នាយមិនអាចមើលដឹងពីរឿងរ៉ាវទាក់ទងនឹងlanជាមួយនឹងsasaki មិនថាពេលនេះក៏ដោយ គ្រប់យ៉ាងគឺខ្មៅងងឹតទាំងអស់
ទោះជាមើលពីខាងក្រៅនាយមិនសូវខ្វាយខ្វល់ តែការពិតនាយបារម្ភពីគេសឹងនឹងឆ្កួតទៅហើយ ពេលនេះនាយមិនខុសគ្នាឡើយ!អារម្មណ៍មិនស្រួលដែលបារម្ភពីlanកំពុងតែកើតឡើងថ្វេរដង
__________________
ពាក់កណ្ដាលអាទ្រាធ*
"អ្ហឺស...ហ្ហឺស....ហ្ហឺស....!!!!!"កាយមាំក្រាស់ត្រូវបានកន្រ្តាក់មួយទំហឹងទៅតាមកម្លាំងរបស់ខ្លួនដោយដង្ហក់ខ្យល់បែកញើសជោគថ្ងាស់
ព្រះអើយ!!!!ហេតុអីក៏សុបិន្តឃើញរឿងឥតបានការទាំងនោះ??ហេតុអីក៏ទិដ្ឋភាពរបស់lanដែលត្រូវបានព្យួរនៅលើឈើឆ្កាងនិងត្រូវបានដុតបំផ្លាញរំលេចឡើងនៅក្នុងសុបិន្តរបស់នាយ
ដៃមាំក្រាស់ស្រវ៉ារាវរករបាំងមុខយកមកពាក់រួចងើបចេញពីលើគ្រែដោយទុកឲ្យរាងស្ដើងគេងនៅទីនោះម្នាក់ឯង
_________________
បន្ទប់ឃុំខ្លួន*
"ខឹកៗ"អ្នកដែលត្រូវបានគេដាក់ច្រវាក់ត្រូវបានដឹងខ្លួនឡើងបន្ទាប់ពីត្រូវបានអ្វីម៉្យាងព្រូសលើនាងធ្វើឲ្យនាយសើមជោគខ្លួន
"សួស្ដី!នឹកយើងទេ?"yiboដាក់ខ្លួនអង្គុយនៅទល់មុខមេធ្មប់
"ស..សូមដោះលែងខ្ញុំទៅ!"
"ដោះលែង??ក្រែងនាងថានឹងកម្ចាស់លែងឲ្យមានត្រកូលwangនៅលើលោកនេះហី?"yibo
"ខ្ញុំគ្មានសម្ថភាព..."សម្លេងខ្សាវៗបន្លឺឡើងដោយសម្លឹងចុះក្រោម នាងគ្មានសូម្បីតែកម្លាំងអាចងើយសម្លឹងទៅមើលyibo