Confession of an Escort

Sean

Another day means another client.

On the way na ako sa hotel na sinabi ni Janet.

Same hotel. Same room number. Hmm...

Nang makarating na ako sa harapan ng kwarto kung saan ko imemeet ang customer ko ay napatingin muna ako sa number ng room saka inopen ang pintoan.

I scoffed the moment I saw who's inside of the room.

Yung babae na nagwalk-out sakin dati, yun din ang babaeng kaharap ko ngayon.

Ano na naman kailangan niya? Don't tell me tumawag siya kay Janet para lang papuntahin ako dito at magwalk-out ulit.

Huh! Well, that won't happen kasi uunahan ko na siya. Hindi pwedeng walk-outan niya ako ulit.

"Kung pinapunta mo ako dito just to walk out again then I think it's better for me to leave now" I was about to leave nang pinigilan niya ako.

"Wait..." napatingin ako sa kanya "I...won't walk out"

"Look, my time is too expensive for you to waste it so kung pwede lang make my stay worthwhile"

Tumango lang siya ng kanyang ulo. I closed the door and linapitan siya. Inilagay ko sa chair malapit sa bintana ang bag ko then hinubad ang suot kung blazer.

I went closer to her and grabbed her hands. Its so soft.

Inalalayan ko siya papuntang kama and pinahiga. I can see the confusion written on her face. I was about to go on top of her nang pigilan niya ako.

"Wait...what are you doing?"

I rolled my eyes on that question "of course! What are you doing" I mumbled "what exactly do you think I'm gonna do, hmm?"

I'm comfortably sitting on her lap as she lies down on the bed.

"Honey, you know I'm an escort, right?"

"Yes, of course"

"Then you know exactly what an escort do with their clients, right?"

"Yeah..."

"Then what's with you and your 'what are you doing' stupid question if you know what my job is?"

Yes, I'm an escort in other terms prostitute. Pinaganda lang ang pangalan eh. I know it's not a decent job pero yun na ang naging trabaho ko. I'm not proud of it. Sino ba naman ang proud na maging pokpok. I didn't choose this job. The job itself choose me.

Nag-iisa na lang ako sa buhay. I mean buhay pa naman ang parents ko but they're so abusive. Palagi nila akong sinasaktan everytime na nalalasing sila. Di ko alam kung bakit nila yun ginagawa sakin. Minsan natatanong ko na lang ang sarili ko kung anak ba talaga nila ako. Nagpapasalamat na lang ako na wala na ako sa puder nila. Matagal ko na silang binura sa buhay ko.

Dahil sa trabaho kong ito ay nakakaluwag na ako sa buhay. I have my own condo and car. Actually, may nagbibigay sa akin ng sustento buwan buwan. He's one of my client dati. He likes me that much na kahit anong gusto ko binibigay niya.