35. You Can't Hurry Love - The Supremes.

1.1K 91 298
                                    

35. You Can't Hurry Love – The Supremes.

Έχω μάθει πως αυτοί που χάνεις έχουν έναν τρόπο να γυρνάνε πίσω σε εσένα.

-Paul Krueger, Steel Crow Saga.

Είχε ονειρευτεί μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα. Έκλεισε τα μάτια του και την ξαναέφερε στη μνήμη του. Ήταν μεσημέρι, με ζέστη αλλά από κάπου ερχόταν δροσιά. Το air-condition ήταν ανοιχτό και τον χτυπούσε στο πρόσωπο. Πριν λίγες ώρες είχε αρχίσει να ζωγραφίζει μια όμορφη κοπέλα με λαμπερά κόκκινα μαλλιά και ένα υπέροχο πράσινο φόρεμα. Είχε ακόμη μπογιές στα χέρια του όμως δεν τον ενοχλούσαν. Η τύχη του έλεγε που δεν είχε σημασία το πορτοκαλί και μπλε στα δάχτυλά του, μόνο η εικόνα μπροστά του.

Έβλεπε μια ρομαντική ταινία. Εκείνη, ας την πούμε Η, σαν τον ήλιο που βγαίνει την αυγή. Εκείνον, Ε, σαν τον μικρό θεό του έρωτα που δουλεύει μυστήρια πράγματα τη νύχτα. Ο ένας φέρνει τον άλλον και τον διαδέχεται και τον συμπληρώνει σε έναν κύκλο που δεν τελειώνει. Του ήταν λίγο δύσκολο να παρακολουθήσει τις σκηνές, στην αρχή του είχαν φανεί βαρετές και μετά απλώς του προκαλούσαν μια στεναχώρια. Οι δυο τους είχαν γνωριστεί στα γενέθλια της πρώτης, έγιναν φίλοι και ξεκίνησαν να ερωτεύονται ο ένας τον άλλον κρυφά. Ήταν βασανιστικό και για τους δυο τους διότι πίστευαν πως ο ένας δεν άξιζε τον άλλον. Και μετά συγκρούστηκαν και η έκρηξη, δυνατή σαν το Big Bang, τους έκανε να αιωρούνται ως χρωματιστές οντότητες, να αγγίζουν ο ένας τον άλλον λίγο πριν ενωθούν και χαθούν.

Η Η είχε δυσκολία στο να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά της. Κάποιες φορές πίστευε πως το έκανε αλλά περισσότερο μιλούσε με τη φωνή της μέσα στο μεγάλο, περίπλοκο μυαλό της, παρά με τον έρωτά της. Ο Ε ήθελε να της δώσει τα πάντα, και το έκανε, όμως φοβόταν πως δεν ήταν αρκετό για εκείνη ή το ιδανικό. Φοβόταν πως μια μέρα απλά δεν θα έφτανε η αγάπη του. Αχ, πόσα δεν ήξερε.

Και μετά ήρθε ο κακός, Α σαν την αρχή των πάντων. Ο Α που ζήλευε τον Ε γιατί του είχε πάρει τους δυο έρωτές του. Ο Α που ήθελε πίσω όσα πίστευε πως του ανήκαν. Ο Α που ευχήθηκε -κατάρα στην ψυχή!- κανείς να μην ευθυμήσει. Στο επόμενο άγγιγμα να καταστραφούν οι δυο τους και όλα όσα είχαν χτίσει για την ευτυχία τους. Ο Ε έφυγε, με την ελπίδα πως μια μέρα η Η θα επέστρεφε, και η Η έχασε τον εαυτό της. Ο Α, σκοτάδι μοίρασε στη Γη στο χρώμα του πρώτου του Έρωτα, κόκκινο και πράσινο και μαύρο, σαν τα χείλη της, τα μάτια της, τα μαλλιά της, Έρεβος να σκεπάζει τον ουρανό. Και εκείνοι, το ζευγάρι με τα υγρά μάτια τους να ταιριάζουν και να συμπληρώνουν τις καρδιές τους, να απομακρύνονται και άλλο και άλλο και άλλο και να μην μπορούν να αγγίξουν ποτέ ξανά ο ένας τον άλλον. Ο έρως να μην πεθαίνει ποτέ.

Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι | ✓Where stories live. Discover now