17. Never Dreamed You'd Leave In Summer – Stevie Wonder.
«Και η μοναδική φορά που είναι γνωστό το βάθος της αγάπης είναι παρά μόνο η ώρα του αποχωρισμού.»
-Khalil Gibran.
Και έφτασε το τέλος. Έτσι ακριβώς όπως είχε ξεκινήσει.
Οι δυο τους άγνωστοι σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Αυτή τη φορά, και ύστερα από δύο χρόνια μάχης, ο πατέρας της αποφάσισε να τα παρατήσει και ο καρκίνος στους πνεύμονες τον πήρε μακριά. Εκείνη έκλαιγε δίπλα από το κρεβάτι και ήταν εκεί για τον πατέρα που έχασε.
Εκείνος ήταν μεθυσμένος και σκεφτόταν το πόσο ήθελε να κοιμηθεί. Και δεν ένιωθε καμία ενοχή για την έλλειψη συναισθήματος. Βγήκε έξω να κάνει ένα τσιγάρο. Και ίσως αυτό έδωσε και το τέλος τους.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή, τι λέτε;
Ο φίλος της, όνομα δεν συγκράτησε, είναι απλώς ο ψηλός μαλάκας, δεν έμεινε παραπάνω από μια εβδομάδα στο σπίτι της. Βρήκε αμέσως το διαμέρισμα που έψαχνε και ξεκουμπίστηκε όσο γρήγορα ήθελε ο Αχιλλέας. Όλη εκείνη την εβδομάδα ο Αχιλλέας κοιμόταν εκεί, στο ίδιο σπίτι με τη κοπέλα και τον φίλο της. Κοιμόταν μαζί της, την ικανοποιούσε δυνατά στο ενδιάμεσο, ξυπνούσε μαζί της, έφευγε μαζί της. Δεν την άφηνε λεπτό από τα μάτια του, ειδικά μόνη της με τον φίλο.
Και όσον αφορά τον φίλο, του έκανε και χάρη του πρωταγωνιστή μας. Στο σπίτι πήγαινε μόνο για ύπνο, εκεί γύρω στις δώδεκα σαν τους παππούδες, ήσυχος και χωρίς πολλές επαφές. Όλη την υπόλοιπη μέρα την περνούσε στη σχολή, διορθώνοντας τα γραπτά της εξεταστικής για την καθηγήτρια που επέβλεπε το μεταπτυχιακό του. Ο Αχιλλέας έμαθε από τον Γιώργο, που το έμαθε από την Άννα, που το έμαθε από τη Νίνα, που το ήξερε ήδη από τη Σειρήνα, πως ο ψηλός μαλάκας είχε πτυχίο στο θέατρο και το μεταπτυχιακό του στη σχολή Νηπιαγωγών αφορούσε την εκπαίδευση των παιδιών μέσω της τέχνης. Και από πάνω διόρθωνε γραπτά δωρεάν σαν καλός, ψηλός, μαλάκας.
Νήπιο.
Οπότε ο Αχιλλέας και αυτός με τη σειρά του, ήταν ήρεμος. Στο περίπου.
«Βρε χαϊβάνι, μη το σκέφτεσαι.» του έλεγε ο Γιώργος κάθε φορά. «Σου είπε πως δεν γίνεται τίποτα μεταξύ τους. Ηρέμησε.»
«Ήρεμος είμαι.» του απαντούσε ο Αχιλλέας. «Και θα ήμουν και Βούδας Ζεν αν δεν κοιμόταν με το εσώρουχο ή αν δεν είχε το όνομά της για τατουάζ στο στήθος του, αλλά δεν είμαι. Με τρελαίνει Γιώργο!»
ESTÁS LEYENDO
Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι | ✓
RomanceΗ Ήβη είναι στο τελευταίο έτος της σχολής της, Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση, μια σχολή που δεν της κέντρισε ποτέ το ενδιαφέρον. Είναι εσωστρεφής, απαισιόδοξη, έχει χίλια δύο προβλήματα και φοράει διαφορετικά παπούτσια στο κάθε πόδι. Ο Αχιλλέας...