Τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι | ✓

13. Wake Up - Arcade Fire.

13. Wake Up – Arcade Fire.

Τελείωσε λυπηρά. Το είδος του τέλους στο οποίο στέκεστε μαζί, κρατώντας τα χέρια και κλαίγοντας, ενώ σε ένα άλλο δωμάτιο, η αγάπη πεθαίνει αργά.

-Abigail Thomas, Τι Έρχεται Μετά και Πώς Να σου Αρέσει.

Ο Αχιλλέας την είδε να κοιμάται. Την είδε να δακρύζει στον ύπνο της, να χαμογελάει, να θρηνεί. Την είδε να περνάει από όλα τα στάδια που περνάει κάποιος όταν επιτέλους παραδέχεται πως κάτι πάει λάθος. Όταν ακούει τον εαυτό του να απαριθμεί τις αποτυχίες της ζωής, τις λύπες, όλες εκείνες τις Κυριακές που η χαρά δεν βρισκόταν στο οικογενειακό τραπέζι.

Το ένα χέρι στήριζε το κεφάλι της πάνω στο τσιμέντο της ταράτσας. Το άλλο, αυτό με το δαχτυλίδι, πότε πότε το έβλεπε να κουνιέται, άλλες φορές σταματούσε, σαν να περνούσε από μέσα του ένα κύμα σοκ και στη συνέχεια ανακούφισης. Ίσως έπρεπε να τη ρωτήσει για αυτό το δαχτυλίδι. Κάτι του έλεγε πως αφορούσε όλες εκείνες τις σκιές που βγήκαν στο φως μερικές ώρες πριν. Ίσως και όχι. Η Νίνα τον είχε προειδοποιήσει. Την τελευταία φορά που έσπασε, η ηλιόφωτη έκανε να μιλήσει δύο χρόνια. Και δεν ήθελε τίποτα από τα δύο, ούτε να τη κάνει να σπάσει, ούτε να τη κάνει να σιωπήσει ξανά.

Ο Αχιλλέας είδε την Ήβη να πονά και αναρωτιόταν αν η γυναίκα που κοιμόταν δίπλα του ήταν η πιο δυνατή που είχε γνωρίσει ποτέ. Η πιο δυνατή από τους δύο.

Όταν ο ήλιος θυμήθηκε πως ήρθε η ώρα του να εμφανιστεί, το πρόσωπο της Ήβης φωτίστηκε από τις αχτίδες του. Με μιας, άνοιξε τα μάτια της,τον κοίταξε με εκείνο το γαλανό βλέμμα που μπορούσε να τον καταστρέψει και κατάλαβε πως η ίδια επέλεξε να καταστρέψει τον εαυτό της.

«Ξέχνα τα όλα εντάξει; Δεν αξίζουν.»

Ήθελε να τα συζητήσουν. Ήθελε να τα πιάσει όλα από την αρχή. Να του πει τι συμβαίνει μέσα της, να του ανοίξει επιτέλους εκείνη τη καροδυλα που κρύβεται βαθιά μέσα της. Εξάλλου, εκείνη το ζήτησε χθες. Εκείνη ζήτησε να της ανοιχτεί ο ίδιος. Και το έκανε, στο περίπου. Αλλά όταν την είδε ανέμελη και ελεύθερη, την άφησε να ανοιχτεί, όσο μπορεί. Και περίμενε, και θα περίμενε να έρθει εκείνη η μέρα που θα του πει. Και θα της πει και ο ίδιος για εκείνον τον μεγάλο έρωτα. Θα της πει για τις δικές του σκιές που δεν τολμούν να βγαίνουν στο φως.

«Εντάξει.» της είπε. «Αλλά έχω να σου πω κάτι άλλο. Δεν αφορά άμεσα εμάς. Αλλά ναι, είναι σημαντικό.»