Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna'

4.Bölüm: 'Ödeştik'

İyi okumalar dilerim.❣

En az bin yorum ve bol bol beğeni yapmayi unutmayın.

4.Bölüm: ÖDEŞTİK

'Hakkında her şeyi öğreneceğim!'

🔫🔫

"Kimsin sen?"

Sesi çok sert çıkmıştı. Kaşlarımı çattım. "Anlamadım?" dedim. "Kimsin sen?" dedi kendini tekrarlayarak. Omuzumdaki yıldızları, hemen ardından da sol trafımda yazan soyadımı göstererek. "Teğmen Asena ARAL." dedim. Kaşlarını çattı.

Bana doğru bir adım attı. Ben ise kendimden emin duruşum ve umursamaz halimle dimdik karşısında yüzüne bakıyordum. Bir dakika gözleri elâ mı? Poyraz'ın sert sesi beni düşüncelerimden arındırdı.

"Neden senin hakkında hiçbir bilgiye ulaşamıyorum." dedi. Başımı hafif eğip sırıttım. "Beni mi araştırdınız?" dedim. "Son kez soruyorum kimsin sen?" dedi. "Bilmeniz gereken her şeyi bildiğinizi düşünüyorum. Fazlası sizi aşar." dedim. Bir kaşı havaya kalktı ve bir adım daha attı. "Dinliyorum seni, Teğmen Aral!" dedi. "Komutanım olduğun, hakkımda her şeyi bilmen gerektiğini göstermiyor." dedim. Derin bir nefes alıp verdi.

Kapı açıldı. Oğuzhan, Batu ve Mertti. Odadan çıkmak için bir adım atmıştım ki Poyraz kolumdan tuttu. "Hakkında her şeyi öğreneceğim." dedi. Gözlerimi gözlerine dikip "Elinizden geleni ardınıza koymayın Üstteğmenim." dedim. Kolumu elinden kurtarıp odadan çıktım.

Batu ve Oğuzhan yanıma geldi. "Komutanım iyi misiniz?" dedi Batu. Gülümsedim. "Ben iyiyim ama Cellat Üstteğmen pek iyi değil. Siz en iyisi onunla ilgilenin." dedim. "Onu fark ettik. Umarım bize patlamaz." dedi Oğuzhan. "Umarım." dedim. Biz üçümüz ilerlerken Mert geldi. "Beş dakika içinde iştima alanında toplanacakmışız." dedi Mert.

"Operasyondan yeni geldik abi ya." dedi Batu. Bizimkilere baktım. "Gerçekten ben bir şey yapmadım. Ama benim yüzümden iştimaya gidecez. Hakkınızı helâl edin." dedim. "Yok be komutanım ne hakkı." dedi Mert.

Birlikte iştima alanına gittik. Mavi beremi çıkartıp saçlarımı ördüm. Beremi tekrar taktıktan sonra dizildik. İki dakika sonra Poyraz geldi. "Kurt Timi 50 tur koşar adım marş marş." dedi. Elli az ya. Derin nefes alıp verdim. Mert yanıma geldi. İkişerli sıra halinda koşmaya başladık. "Neden birinizden bile ses çıkmıyor?" dedim. "Aklı olan Üstteğmenime bulaşmaz. Özellikle de sinirli olunca." dedi Oğuzhan. "Sen bana akılsız mı demek istiyorsun?" dedim. Batu kahkaha attı. "Hayırdır Fırtına az geldi galiba. 70 tur oldu." dedi Poyraz. "Bundan dolayı işte." dedi Mert.

Sessiz sakin koşmaya başladık. 25. turda Oğuzhan kendini yere attı. "Ne oldu?" dedim. "Bacağım." dedi sadece. "Sen niye kendini zorluyorsun ki?" dedim. Elimi uzattım. Tutup kalktı. Bank'a oturttuk. "Kurt Timi devam et." dedi Poyraz. Devam ettik. "Üstteğmen hep böyle acımasız mıdır?" dedim sessiz bir şekilde. "Fazla değildi ama şimdi ne oldu biz de anlamadık." dedi Mert. Poyraza baktım. Gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Kalbim hızlanmaya başladı. Gözlerimi kaçırdım. Aptallık etme. Kendine gel Asena.

45. tura geçmiştik. Adımlarımız yavaşlamıştı. Normal bir sayı evet ama bizim alanımız fazlasıyla büyük. Normal askerlerin yaptığının iki katını yapmış oluyorduk. Batu olduğu yere çöktü. "Benden bu kadar." dedi. "Biriniz tüm turu tek başına da olsa bitirecek yoksa bırakmam." dedi Poyraz. Mert ile birbirimize baktık. "Komutanım siz oturun ben yaparım." dedi nefes nefese. "Söyleyene bak. Konuşamıyorsun bile. Ben yaparım. Enerjim hâlâ sönmedi." dedim ve sesimi biraz daha yükselterek devam ettim. "Söndüremiyecekler."