Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna'

70.Bölüm:'Karıcığım'

İyi okumalar dilerim.

(Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayalım. Yanıtlamak için burada olacağım.)

70.Bölüm: Karıcığım

🔫🔫

"Komutanım?"

"Karıcığım."

Evlendiğimiz günün üzerinden beş ay geçmişti. Görev olsun ya da karargahta olsun Poyraz ile biz böyleydik.

"Yüzbaşı olabilmişsin ama adam olamamışsın." dedi Batu, Poyraz'a bakarak. Sevgili kocam kimseyi umursamamıştı. Yanıma geldi. Sınırdaydık ve operasyon öncesi bir karakolda konaklayacaktık.

"Yoruldun mu?" Başımı iki yana sallayıp gülümsedim. "Çıkmadan önce babamla ne konuştunuz?" Biz helikoptere geçerken ikisi özel olarak konuşuyordu.

"Sana dikkat etmem gerektiğini söyledi. Senin yanında söyleseydi ortalığı ayağa kaldırabilirdin." Göz devirdim. "Evet hiç öyle huyların yok sevgili canım birtanem karım ama arada sinirleniyorsun." Gözlerimi kısıp Poyraz'a baktım. "Çok az. Minicik."

Poyraz'ın yanından ayrılıp Batu'nun yanına geçtim. Göz ucuyla bana baktı. "Ne zaman hamile olacaksın sen?" Hayratle Batu'ya baktım. "Hâlâ genç ve taş gibiyken bir yeğenim olsun. Erkek olursa beraber âlemlere akarız. Kız olursa ona çok romantik anlar yaşatırım ki elin herifi yapmayınca üzülmesin." 

Dudaklarımı büzerek Batu'ya baktım. Benim duygulandığımı farkedince gülümsemişti. "Bu hayatta en çok değer verdiğim ilk üç insandan birisin. Yeğenim olunca dördüncü olacaksın." Gülmüştüm ama gözlerimden yaş akması an meselesiydi. 

Batu hiçbir zaman yaşadıklarını unutamayacaktı. Bu yüzden çok üzülüyorum. Kolunu omuzuma attı. "Şu kocan şimdi görecek. Sakın ağlama." Poyraz hissetmiş gibi arkasını döndü. Gözleri gözlerime değince kaşlarını çattı. "Ben kaçayım." Batu koşarak en öne geçip Oğuzhan'ı arkaya göndermişti.

"Ne dedi o hayvan herif?" Omuz silktim. "Beni çok sevdiğini." Başımın üzerine dudaklarını bastırdı. "Sorun yok değil mi?" Başımı iki yana salladım. Cebinden çikolatalı sütü çıkardı. 

Normal insanlar cebinde çikolata taşır. Bizimki çikolatalı süt.

Elinden alıp gülümseyerek pipetini taktım. Dudaklarım arasına alıp yudumladım. Belimde silah, omuzumda silah, ceplerimde bombalar ve elimde çikolatalı süt. Söyleyecek başka bir şeyim yok. 

Karakola yaklaşmıştık. Yorulmuştum. "Ben direkt uyusam olur mu? Çok yoruldum." Poyraz elini sniper'a uzatmıştı ama geri çekilmiştim. Zaten çantamı o taşımıştı.

Karakollara sürekli yürüyerek geliyor oluşumuzu anlamıyorum. Nasıl bu kadar fit olduğumu merak ediyorsunuzdur. İt avlarken dağlarda yürüyüş yapmamdan kaynaklı.

Karakolun komutanı olan teğmen bizi karşılamıştı. Ben üsteğmendim. Ne zaman binbaşı olacağım ben ya?

Kısa bir karşılama sonrası Poyraz, teğmene dinleneceğimizi söylemişti. Karşılıklı olan açık kapıların ortasındaydık. Birinde üç yatak varken öbüründe bir yatak vardı. Biz beş kişiydik.

"Başka bir ranzamız da vardı ama sabah kırıldı." Poyraz bana bakıp gülümsedi. "Biz hallederiz." Teğmen baş selamı verip gitmişti.

Poyraz diğerlerine üç yataklı odaya girmelerini söyledi. "Siz beraber mi uyuyacaksınız?" Batu'nun bunu gizemli söyleyiş tarzına anlam veremedim. "Lan karısı değil mi sanane?" Mert, Batu'nun kafasına vurmuştu. Oğuzhan bize el sallayınca Poyraz elimi tuttu ve odaya girdik.