Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna'

76.Bölüm:'Bizim Hikayemiz' (Final)

İyi okumalar dilerim.

(Final bölümüne özel bir sürü yorum istiyorum. Beğenmeyi unutmayalım.)

76.Bölüm: Bizim Hikayemiz

🔫🔫

"Bir oğlun olursa adını Burak koy. Benim gibi yakışıklı olsun."

"Dayısıyla aynı ismi mi taşıyacak? Hiç sevmem öyle şeyleri."

Burak... Benim bir oğlum oldu. Adını ona verdik. Ve biliyor musun, çok sevdim. Eminim ki senden daha çok yakışıklı olacak.

*

Poyraz'ın dudakları arasından çıkan ismi duyunca gözyaşlarıma engel olamamıştım. Ben ağlamaya başlayınca oğlum da benimle beraber ağlamaya başlamıştı. Oğlumuzu babasının kucağına verip başımı omuzuna yasladım.

"Teşekkür ederim. Seni çok seviyorum." Fısıltı şeklinde çıkan sesim sevdiğim adamı gülümsetmişti. "Ben seni daha çok seviyorum." Başımın üzerine dudaklarını bastırdı. O an da oğlumuz yüksek sesle ağlamasını sürdürmüştü.

"Oğlum, biz seninle annen konusunda anlaştık diye biliyordum." Gülümseyerek ikisine bakıyordum. Kısa süre de odadakilerin varlığını unutmuş bile olabilirdik. "Dayısının bir tanesi. Aslanım benim aynen böyle bırakma baban yaklaşsın annene." Alparslan'a bakıp gözlerimi kıstım. Gülümsüyordu.

"Hadi odayı boşaltalım. Burak'ın karnını doyuracağız." Annem kapıyı açıp eliyle dışarıyı gösteriyordu. Alparslan gözlerini Poyraz'a çevirdi. "O çıkmayacak mı?" Sorusu annemeydi. "Babası ya." Alparslan kaşlarını çattı. "Bana ne ya. O zaman Burak bizimle beraber gelsin." Batu kahkaha attı. "Asena, Burak yerine Poyraz'ı mı em-"

Ağzım beş karış açıktaydı. Oğuzhan son anda Batu'nun ağzını kapatıp odadan çıkartmıştı. "Bu adamın ağzına-" Poyraz alt dudağını ısırıp serbest bıraktı. "Özür dilerim oğlum." Herkes çıktıktan sonra annem ben ve Poyraz'a baktı. İkimizin de kızardığına emindim. Gülümseyerek Burak'ı kucağına aldı.

"Ne yapacağım?" diye sordum. "Emzireceksin anneciğim." Evet. Doğru. Dişlerimi göstererek sırıtmaya başladım. Poyraz'ın yardımıyla üzerimdeki önlüğü sıyırdım. Annem, oğlumu kucağıma verdi. Heyecanlı bir şekilde oğluma bakıyordum.

"Asena, güzel kızım neyi bekliyorsun?" Dudaklarımı büzdüm. Poyraz yanağıma dudaklarını bastırdı. "Çok tatlıydın, dayanamadım." Göğüs ucumu oğlumun ağzına yerleştirdim. Ama emmiyordu. Ve emmediği için ağlamaya başlamıştı.

"Anne, ağlıyor ama." Ben de başlayacağım ağlamaya. "Oğlum neden içmiyorsun?" Anneme baktım. "Tadını mı beğenmedi acaba? Çikolatalı süt mü versek?" Annemin gülüşüne kocam da eşlik edince kaşlarımı çattım. "Annene gülüyorlar oğlum." Yüzüne baktığım gibi kaşlarım eski haline dönmüştü. "Karnını doyurmalıyız. Çok üzülürüm yoksa."

Poyraz diğer yanıma geçip oğlumuzu bana yaklaştırdı. Şu an ağlamadan emebiliyordu. "Aferin oğluma." Poyraz'a bakıp gülümsedim. Anneme bakmak için başımı kaldırdım. Gözleri dolu dolu bizi izliyordu.

"Anne?" Dudaklarını birbirine bastırıp gülümsedi. "Sadece çok mutluyum."

Bebeğim kucağımda uyuya kalmıştı. Serçe parmağımı tutmuştu. "Şimdi seni ben mi doğurdum? Çok güzelsin sen." Poyraz çenesini omuzuma yaslamış bebeğimizi izliyordu.

"Benim genlerim geçtiği için böyle." Odaya giren babama sırıtmıştın. "Haklısın babacığım." Alnıma uzun bir öpücük bırakıp torununu kucağına aldı.