72.Bölüm:'Öp ve Geçsin'

15.2K 912 247
                                    

İyi okumalar dilerim.

(Bol bol yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayalım)

72.Bölüm: Öp ve Geçsin

🔫🔫

"Ne zaman tekme atacak?"

"Bilmem. Canı isteyince galiba."

Annemin gülüşünü duyduğumuzda Poyraz başını göğüsümden kaldırmıştı. "Anne biz bebeği doğduktan sonra alalım. Onun için en iyisi bu olacak." Alparslan'a bakıp dil çıkardım.

Poyraz duş alıp üzerini değiştirmişti. Ben de sadece üzerimi değiştirmiştim. Aral malikanesindeki odamda oturuyorduk.

"Akif ve Bozkurt aşireti geldi." Şımartılmaya devam edecektim. Güzel. Ayaklarımı yataktan aşağı sarkıtıp doğruldum.

Alparslan kolunu omuzuma attı. "Kucağıma alayım mı?" Başımı iki yana salladım. "Yorulursan söyle olur mu?" Saçlarım arasına kocaman bir öpücük bıraktı. "Yorulursa kocası olarak ben buradayım." Alparslan iyi olmayan bakışlarını Poyraz'a gönderdi.

"Artık kızımı rahat bırakır mısınız? Torunumu kötü etkiliyorsunuz." Emir Umay Yücesoy Aral'dan geldiyse uyulmak zorunda.

Annem elimi tuttu. Beraber aşağı indik. "Küçük cadı! Sen ne ara büyüdün?" Ömer amcamın sesi yankılanmıştı. Ayağa kalkıp elini saçları arasından geçirdi. "Taş gibi bir dedesi olduğu için çok şanslı." Babam ayağa kalktı. "Haklısın." Ortalık yine karışacak.

"En çok benim torunum." Akif babam da ayağa kalktı. "En çok beni sevecek." Önceden beni paylaşamıyorlardı şimdi ise bebeğimi.

"Benim soyadımı taşıyacağı için en çok beni sevecek." Babamın gözleri büyüdü. "Ne?" Kaşlarını çatıp anneme baktı. "Aral olmayacak mı?" Dudaklarımı birbirine bastırdım. "Güzel kızım benim, torunumun soyadını Aral yapmanız için ne kadar istiyorsunuz?"

Kendimi daha fazla tutamayıp kahkaha attım. Babam çocuk gibiydi.

🐺

Tüm aile fertlerinin tebriklerini almış kolları arasındaki şefkate doymuştum. Her zamanki gibi herkes alay edip espiriler yaparken Okan amcam nasihat vermişti.

Odama çekilip biraz kalabalıktan uzaklaşmıştım. Kapı açıldı. "Asena'm, baban bebeğimizi nufüsüna almak istiyormuş." Kıkırdadım. Yanıma uzanıp yanağımdan öptü.

"Burak'ı ziyarete gidelim mi? Ona da söylemek istiyorum. Eminim ki çok sevinecektir?" Yanağımı okşadı. "Gidelim Asena'm."

Yatağımdan doğruldum. Saat geç olmuştu ve evde bir kızımız daha vardı. Onu daha fazla yalnız bırakmak istemiyordum. "Bir şeyler yedikten sonra gidelim." Elimi karnıma koydum. "Canım bir şey istemiyor." Başını bacaklarım üzerine koydu. "Bebeğimiz için ve seninde sağlıklı kalabilmen için yemelisin."

Üzerimdeki tişörtü yukarı doğru sıyırıp karnıma dudaklarını bastırdı. "Annene yardımcı ol. Onu üzersen bozuşuruz." Elimi uzatıp saçlarını okşadım.

"Sen çok iyi bir eşsin. Ve eminim ki çok iyi bir baba da olacaksın. Bebeğimiz senin gibi bir babaya sahip olduğu için çok şanslı."

Gözlerime baktı. "Her an duygusal olup ağlayasım var. Sen yapma bari." Gülerek şakağına dudaklarımı bastırdım. "Benim hormonlar sana geçmiş." Dudağının kenarı kıvrıldı. "İki gün önce falan." Gözlerim kocaman oldu. Omuzuna vurdum. Gülmüştü.

Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna' Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin