Dünya Ellerimde 'Vatan Uğruna'

71.Bölüm:'Hoş Geldin'

İyi okumalar dilerim.

(Yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayalım.)

71.Bölüm: Hoş Geldin

🔫🔫

Misafirlerimi uğurladıktan sonra sevgili ikizim ve sevgili kocam ile ne yapacağımı düşünüp düğün videolarını izlemeye karar vermiştim. Söz videosu bitmişti. Kına videosuna geçmiştik. Alparslan lavaboya gideceğini söylediğinde videoyu durdurmuştum.

Kucağımdaki kaseden mısır alıp ağzıma attım. Poyraz'ın parmaklarının tersi yanağıma değince ona döndüm. Gözlerime bakıp iç çekti. "Özledim seni." Gülümsedim. "Biliyorum." Parmakları çenemi kavradı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp dudaklarıma öpücük bıraktı.

"Alp gelecek şimdi." Omuz silkip bir daha öptü. "Görmeye alışık o." Kolunu indirip belime doladı. Beni kendine çekip daha sert öptü.

"Asena bir şey içecek misin?" Alparslan'ın sesiyle geriye çekildim. "Hayır içmeyeceğim!" Poyraz kaşlarını çatmıştı. Kıkırdayarak başımı göğüsüne yasladım. Kolları arasına aldı.

"İki dakika gittim hemen iç içe girin." Kardeşime sadece göz devirmiştim. Yerine oturduğunda videoyu başlattım. Benim kına gecesindeki delirmelerimi izliyorduk.

"Tüm oyuncuları sevdim fakat damat rolünde oynayan adamı beğenemedim." Alparslan'a gülerken göz ucuyla Poyraz'a bakıyordum. "Asıl köşede katil gibi bekleyen adama bak." Yine birbirlerine girecekler.

Alparslan kolumdan tutup beni kendi yanına çekti. "Karımı rahat bıraksana." Poyraz kolunu omuzuma attı. "Sana ne lan. Benim kardeşim değil mi?" Poyraz ayağa kalktı. "Artık uyuyalım." Alparslan da ayağa kalktı. "Odana çıkabilirsin. Asena benimle uyuyacak."

Elim karnımı buldu. Giren sancı ile dudaklarım arasından minik bir inleme fırladı. Sesleri kesildi.

"Asena'm ne oldu?" Poyraz dizleri üzerine çöküp elini kalbime koydu. "Şaka yapıyorduk. Kavga etmiyorduk. Valla bak. Değil mi Poyraz?"

Poyraz hızlıca başını salladı. "Sana küçük bir şaka yaptık." Yüzlerindeki korkuya bakıp gülümsedim. "İyiyim. Sadece karnıma bir ağrı girdi. Bugün biraz kustum ya ondan olmalı." Alparslan nabzımı kontrol etti.

"Bir şeyler yemek ister misin?" Başımı aşağı yukarı salladım. "Aslında meyve yemek isterim." Poyraz ayağa kalkıp başıma dudaklarını bastırdı. "Hangisinden daha fazla yemek istersin?" Birkaç saniye düşündüm. "Farketmez."

Poyraz yanımızdan ayrılınca Alparslan biraz geriye çekilip beni bacağına yatırdı. Saçlarımı okşadı. "İyiyim ben." Elini karnıma koyup okşadı.

"Acaba kırmızı alarm olabilir mi?" Ne demek istediğini anlayınca kahkaha attım. "Onun ağrısı değil. Ve eskisi gibi ağırmıyor." Poyraz'ın derinden sesi geliyordu. Kısa süre sonra ayak sesleri duyuldu.

"Sıcak su torbası lazım mı?" Başımı iki yana salladım. "Ev yeterince sıcak. Ve düşündüğünüz şey değil." Poyraz, Alparslan'a bakıp bana döndü.

"Asena benim kız kardeşim. Benden utanacak değil." Poyraz omuz silkip mutfağa geri döndü. Kısa bir süre sonra elinde meyveler ole gelmişti. Çileklerin olduğu tabağı elime aldım.

Alparslan eline kocaman bir elma alıp bıçakla kesti. Küçük parçalara ayırıp ağzıma veriyordu.

"Biz ayrı liselerde okuduk Alparslan ile. Birgün okulda yakalanmıştım. Ve yanımda hiçbir şey yoktu. Kız arkadaşlarıma söylemiştim ama onlar ders başladığı için gitmişlerdi. Ben de ağlayarak Alparslan'ı aradım. Canım kardeşim okuldan kaçıp yanıma geldi. Sonra da beni kucağına alıp eve götürmüştü."