29

466 32 2
                                    

P.o.v Koen
Patrouille... voor de eerste keer heb ik hier geen zin in... in niets eigenlijk... de stilte is ondragelijk (Caitlyn zegt niet veel maar zit constant te smsn) . door de stilte moest ik steeds aan Tineke denken, ik miste haar... ik beeld me vaak in dat het niet Caitlyn maar Tineke is die naast me zit. vrolijk pratend... het was altijd super tof zelfs bij papierwerk... en ze is super mooi...ik miste al onze avonturen, bijvoorbeeld die keer dat we een dronkenlap in een buskotje zagen... het warzn mooie tijden en ik vrees dat mijn leven nooit meer perfect zal worden... zeker niet op het werk...ik probeerde haar zo vaak mogelijk te contacteren maar ik wist dat ze veel werk had. voor haar was het emotioneel zeer moeilijk. ik kan door gaan met een gewoon leven, maar zij zal verlamd blijven. gelukkig was het niet erger geweest. als ze er niet meer zou zijn... ik zou het mezelf nooit kunnen vergeven. ik schrik op uit mijn gedachten door de dispatch ' dispatch voor alfa 210' 'we luisteren, over' zei Caitlyn 'ongeval gemeld op de Ninoofsesteenweg, 1 lichtgewonde, verder alleen blikschade.' klonk er uit het apparaat.'we gaan er naartoe' antwoordde ik 'over en out'. ik gaf gas bij, Caitlyn zette de blauwe op en we vertrokken naar plaats delict. We zagen in de verte al een ziekenwagen wegscheren en we zagen het ongeval, het viel al bij al nog mee. de bestuurder van de auto die de andere had aangereden was in schok en we hadden voor hem ook een ambulance gevraagd. na 2 uur de papieren in orde te doen (de mensen snapten er niets van en ik moest het 3 keer uit leggen) konden we terug naar kantoor. Toen ik op mn gsm keek zag ik dat ik een berichtje had van Tineke "ik heb een verassing, wil je zaterdag komen slapen?" Ik glimlachte breed en ik stuurde terug "graag... Ben benieuwd"
De vrijdag en de zaterdag gingen nog redelijk vlot voorbij. ik denk dat het door het feit kwam dat ik naar Tineke ging. Toen ik zaterdagavond thuis kwam van mijn werk had ik me in 10 minuten klaargemaakt. ik streek nog wat gel in mijn haar en was klaar om naar Tineke te vertrekken..
&&&&&&&&
Ik had veel zin om te schrijven
Resultaat 3 hoofdstukjes op één Dag!
bedankt dat jullie dit lezen..
Als ik vanavond (voor ik in slaap val) nog min 5 stemmen krijg op dit hoofdstuk zet ik er nog een op...
Anders is het voor een andere keer
Greetsz margonar
&&&&&&&&

ChangesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu